سرپرست پردیس تئاتر تهران در گفتوگو با فارس:
چهره تئاترشهر زیر سؤال رفته/ «نامیرا» نقطه عطف نمایشهای محیطی مردمی است
فرهنگی و هنری
بزرگنمایی:
تبسم مهر - حسین عالم بخش، سرپرست پردیس تئاتر تهران گفت: من قبول دارم که چهره مجموعه تئاترشهر الان زیر سوال رفته است و حتی امنیت پارک دانشجو نیز تأمین نیست، منتها ما در برابر پدیدههای بزرگ، سکوت میکنیم و این عادت بدی است!
تبسم مهر - حسین عالم بخش، سرپرست پردیس تئاتر تهران گفت: من قبول دارم که چهره مجموعه تئاترشهر الان زیر سوال رفته است و حتی امنیت پارک دانشجو نیز تأمین نیست، منتها ما در برابر پدیدههای بزرگ، سکوت میکنیم و این عادت بدی است!
به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، حسین عالمبخش قریب یک ماه و نیم پیش به عنوان سرپرست مدیریت هنرهای نمایشی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و پردیس تئاتر تهران انتخاب شد.
وی نویسنده و کارگردان تئاتر است و عضو شورای سیاست گذاری و دبیر سه دوره جشنواره سراسری نقالی و پرده خوانی غدیر بوده است. عالم بخش چندی پیش نمایشهای خاتون را در تئاتر شهر و دهکده هاپوخان را در تماشاخانه سرو به صحنه برد.
عالم بخش در سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر موفق شد چند نمایش از جمله نمایش نامیرای امیرحسین شفیعی و نمایش باغ خونی از مشهد را نیز تماشا کند. در این باره با او به گفت وگو نشستیم:
*جناب عالم بخش در ابتدا نظرتان را درباره نمایشهای محیطی و البته نمایشی که خودتان امسال در جشنواره تماشا کردید، نمایش نامیرا در محوطه تئاتر شهر بفرمایید؟
امیرحسین شفیعی در این سالها نشان داده که مبتنی بر اصول و فن اصلی نمایش محیطی، فرم و حرکت کارهایی با تعهد انجام میدهد وی میتواند همه این صحنههای در ذهنش را در بین عموم مردم خلق کند. جالب اینجا است که مخاطبان با اشتیاق کار را تماشا و پیام نمایش را دریافت میکنند حتی در جاهایی که متن نیاز به درک بالا دارد نیز مخاطب آن را درک میکند.
نامیرا نقطه عطف انجام نمایشهای محیطی با مضمون خاص برای عموم مردم است، نمایشی حرفهای که باعث الگوبرداری جامعه میشود.
بسیاری از نمایشهای محیطی را شاهد هستیم که هنرمندان به صحنه میبرند که اغلب هم مناسبتی است و مفاهیم لازم را به مردم نمیرساند چرا که بخشی از کار سطحی است اما کار نامیرا نمایشی محیطی است که مخاطب را به فکر وادار میکند و سپس به نتیجه گیری صحیح از مفهوم نمایش میرساند. خیلی دوست داشتم امکانات بهتر و زمان بیشتری برای تمرین و اجرا در اختیار گروه نامیرا بود و مجموعههای دیگر نیز علاوه بر شهرداری و مرکز هنرهای نمایشی به کمک آن می آمد .
خیلی از نمایشهای محیطی سطح و مناسبتی است