بزرگنمایی:

تبسم مهر - تهران - ایرنا - یک فعال مدنی با اشاره به خطای تضاد انگاری جامعه مدنی با دولت، گفت: فعالان مدنی و ارباب سیاست برای آنکه انگ دولتی بودن به آنها نخورد ژست اپوزیسیون می‌گیرند در حالی که کارکرد جامعه مدنی مقابله با دولت نیست بلکه حلقه واسط مردم و دولت است.

به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا،عمادالدین باقی عصر سه شنبه در نشست " جامعه مدنی و امنیت عرصه عمومی"در سندیکای شرکت‌های ساختمانی تهران افزود: اگر چه در حوزه جامعه مدنی دچار اشتباهاتی هستیم ولی امنیت بدون جامعه مدنی معنایی ندارد و در این راستا سیاستمداران باید درکشان از مفهوم امنیت را تغییر دهند.
آنها به جای توجه به مولفه‌های مدرن، نگاهشان به افزایش قدرت نظامی معطوف است.
این فعال مدنی تاکید کرد: آنچه کشور را حفظ می‌کند مردم و اعتماد است. با وجود مردم نباید دغدغه امنیت داشته باشیم حتی اگر موشک هم نداشته باشیم مردم با چنگ و دندان از کشور دفاع می‌کنند.
وی درباره آسیب شناسی جامعه مدنی در ایران، گفت: باید در بحث آسیب شناسی جامعه مدنی در ایران با نگاهی چند عاملی این موضوع را بررسی کرد. پس از دوم خرداد ماه سال 76 که بحث جامعه مدنی پربسامد شد، انجمن سازی را به انجمن بازی تبدیل شد.
باقی در ادامه به خطاهای جامعه مدنی در ایران فهرست وار اشاره کرد و گفت: نخستین مساله بدفهمی سنت و مدرنیته و تاثیرش در نوزا شدن جامعه مدنی است که در این مورد دو دیدگاه، شکاف "سنت و مدرنیته "و "مدرنیته ادامه سنت " وجود دارد.
وی با بیان آنکه جامعه مدنی در غرب پیشینه سه هزار ساله دارد، یادآور شد: در غرب عکس جامعه ما، ابتدا جامعه مدنی شکل گرفت و از دل آن احزاب سر برآوردند. جامعه مدنی می‌تواند به سنت پیوند بخورد و می‌توانیم جامعه مدنی همخوان با نهادهای سنتی خود بوجود آوریم.
وی ادامه داد: کارکردی که مسجد در جامعه سنتی داشت شبیه کارکرد نهادهای جامعه مدنی مدرن است. ما باید "خود تاریخی مان" را اصلاح کنیم نباید خود را موسس بدانیم و بگوییم تاریخ از ما شروع شده است.
خیلی از سازمان‌های مردم نهاد (ان جی. او) در ساختن انقلاب مشروطه نقش موثری داشتند هنوز هم بیانیه‌های انجمن‌های زنان آن دوران را بخوانیم برای ما تازگی دارد.
باقی یادآور شد: مساله بعدی اشتباه گرفتن جامعه مدنی با جامعه سیاسی است. جامعه ای مدنی، جامعه ای است که در آن احزاب سیاسی بخش کوچک آن به شمار می‌رود و بخش زیادی از آن را نهادهای غیرسیاسی تشکیل می‌دهند. اگر چه عملکرد این نهادها پیامدهای سیاسی خواهد داشت.
این فعال اصلاح طلب اظهار کرد: تفکیک نقش‌ها و کارکردها از اصول پایه ای جامعه مدنی محسوب می‌شود حزب کارش تصرف قدرت است و انجمن‌ها وظایفشان مشخص است اما تداخل کارکردها و نقش‌ها باعث می‌شود که مثلا نهادهای صنفی از احزاب سیاسی فعالتر باشند.
باقی، کلی نگری و نفی جزیی نگری را از نشانه‌های بالینی توسعه نیافتگی دانست و خاطرنشان کرد: روشنفکران این جوامع خود را وارد همه زمینه‌ها می‌دانند. جامعه مدنی مقتدر، جامعه ای است که نهادهای کوچک محلی در آن وجود داشته باشد نه اینکه با توجه به انسان، هویت‌های محلی و کوچک نادیده گرفته شود.
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه گفت: خطای دیگر این است که فکر می‌کنند نهادهای مدنی سکوی پرتاب به قدرت، شهرت و امتیازات است که این نگاهی ضد جامعه مدنی محسوب می‌شود. در حالی که کارکرد ان. جی. او تربیت نیرو و کادرسازی است که مانع عقیم شدن مدیریت می‌شود.
باقی در بخش دیگر از سخنان خود به نادیده انگاشتن کارکرد اخلاقی جامعه مدنی اشاره و با تاکید براینکه در جامعه مدنی فضیلت‌های اخلاقی رشد می‌کند، اضافه کرد: جامعه مدنی "من" و "منیت" را به "ما" تبدیل می‌کند. نهادهای مدنی از فردیت دفاع می‌کند و افراد را دور هم جمع می‌کنند تا از منافع دیگری دفاع کنند.
وی در ادامه به قصور دولت برای ساختن جامعه مدنی پرداخت و گفت: دخالت دولت به هر شکلی مخل جامعه مدنی است. معتقدم یارانه و حمایت، روی دیگر سرکوب است چون استقلال جامعه مدنی را می‌گیرد.
این فعال مدنی خاطرنشان کرد: مساله دیگر بحث محلی گرایی مقابل جهان گرایی است. زندگی محلی امری واقعی و ملموس است.ما باید جهانی بیندیشیم و محلی عمل کنیم.
باقی تاکید کرد: همیشه تصور می‌کنیم فساد بلایی است که فقط به جان حکومت می‌افتاد اما فساد در جامعه مدنی هم امکان پذیر است چون این جامعه نیز مانند حکومت آسیب پذیر است.
شبس**سیام**3202**1751 **1917
انتهای پیام /*