بزرگنمایی:

تبسم مهر - داوری اردکانی در نشستی که امروز بعدازظهر 28 بهمن 97 در انجمن حکمت و فلسفه ایران برگزار شد، ضمن گله از اخلاق علم در جامعه به نسبت بین اخلاق و علم پرداخت.

به گزارش خبرنگار گروه اندیشه فارس؛ دکتر داوری در ابتدای نشست یادبود مرحوم دکتر سیداحمد فردید ضمن اشاره به آزادبودن اظهارنظر بیان داشت: «هر کسی حق دارد با هرکسی مخالفت کند، فلسفه وحی نیست و مردم می‌توانند با هر فلسفه‌ای مخالفت کنند اما نمی‌دانم سرنوشت جامعه ما چه شده است که بحث فلسفی هم به دشمنی کشیده شده است. در این دشمنی زبان و فلسفه رها شده و به جای آن شخص هدف گرفته می‌شود. تعبیراتی در این اواخر شده که آدم را به حیرت وامی‌دارد. یکی از عیب‌های ما این است که می‌رویم چند کتاب فلسفه می‌خوانیم و یاد می‌گیریم و هر فلسفه‌ای را با آن قیاس می‌کنیم و هر فلسفه‌ای که با آن مطابق نبود، آن را مجرم می‌انگاریم.»
وی در ادامه بیان داشت: «ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که همه حق مخالفت دارند اما تهمت زدن و بدگفتن چیز بدی است و من این را ناشی از خودپسندی و خودبینی می‌دانم که از روی جهل مرکب است.»
دکتر داوری در ادامه به بدفهمی فلسفه در بین مردم اشاره کردند و بیان داشتند: «فلسفه راه از کلی به جزئی و از جزئی به کلی است؛ کسی که فقط جزئی یا تنها کلی را می‌بیند، فیلسوف نیست، بلکه فیلسوف سخن زمان را می‌شنود.»
اخلاق مبنای علم است
دکتر داوری در ادامه به نسبت علم و اخلاق اشاره و این نگاه را علم‌ستیزی ندانسته و بیان داشت: «علم یک شرایطی دارد که من اسم آن را شرایط اخلاقی می‌گذارم. اخلاق قبل از علم است و در تاریخ هیچ‌گاه علم بی‌اعتقاد (بی‌تعلق) بوجود نیامده. با این همبستگی علم به وجود می‌آید اما این همبستگی عین آزادی است که انسان را از تعلقات آزاد می‌کند. یک شرایط اخلاقی است که با آن علم، هنر و فلسفه بوجود می‌آید و مخالفت اشخاص نمی‌تواند فیزیک، فلسفه یا هنر را از میدان به در کند. پس اگر اشخاصی فردید را علم‌ستیز می‌دانند، از این علم‌ستیزی نترسند.»
داوری در پایان نقلی از وبر را مورد اشاره قرار داد و بیان داشت: «وبر که خیلی از «راسیونال» و «بروکراتیک» شدن جهان مدرن دل خوشی ندارد؛ اما کمال احترام را به علم دارد و معتقد است علم و سیاست مسبوق به حقیقت خواهی و وفاداری و صداقت هستند. صداقت داشتن یعنی خود را در اختیار علم قرار دادن، نه علم را برای خود خرج کردن.»
انتهای پیام/