پیشنهاد یک عضو فعال در انجمن معلولان
مونسان و حناچی روی ویلچر تهرانگردی کنند
فرهنگی و هنری
بزرگنمایی:
تبسم مهر - یک عضو فعال در انجمن معلولان کشور پیشنهاد داد تا مونسان به عنوان رئیس سازمان میراث فرهنگی و حناچی به عنوان شهردار تهران یک بار هم که شده روی ویلچر بشینند و تهرانگردی کنند.
تبسم مهر - یک عضو فعال در انجمن معلولان کشور پیشنهاد داد تا مونسان به عنوان رئیس سازمان میراث فرهنگی و حناچی به عنوان شهردار تهران یک بار هم که شده روی ویلچر بشینند و تهرانگردی کنند.
الهام خادم حسینی مدیر اجرایی پاراتور در انجمن معلولان پارس به خبرنگار مهر گفت: ایجاد این انجمن در واقع تلنگری برای مسئولان است تا بدانند معلولانی هستند که میخواهند گردشگری کنند. سالمندان و معلولان آن دسته از اقشار جامعه هستند که میبایست به آنها توجه شود اما اکنون نه آنها و نه خانواده هایشان نمیتوانند به راحتی گردش کنند. ده درصد جامعه سالمند، ده درصد معلول و 20 درصد خانواده این افراد هستند. ما قشر عظیمی را در گردشگری کشور از دست داده ایم. یکی از کارهای آینده ما تنها توجه به کارهای اجرایی خواهد بود.
خادم حسینی بیان کرد: معلولان تجهیزات تخصصی و استاندارد و افراد آشنا به این امر را در صنعت گردشگری لازم دارند. اقامتگاهها و بوم گردیها میتوانند این امکانات را داشته باشند. هتلهای کمی استاندارد شده اند اما موزه فرش باغ مزوه قصر باغ ایرانی باغ کتاب یا برج میلاد در تهران کمی توانسته اند که برای حضور معلولان خود را تجهیز کنند.جمعیت سالمندان ما در سالهای آینده رو به افزایش خواهد بود باید از الان مراکز دیدنی مان را تجهیز کنیم.
خادم حسینی گفت: در زمینه حمل و نقل تنها 60 اتوبوس و 120 ون در تهران و جدیدا هم در شیراز داریم. من یک بار با معلولی صحبت میکردم میگفت که یک شیب نادرست برای ما مانند یک مین در شهر هست.شرایط سفر معلولان در شهرستانها بسیار سختتر است. از سالی که گردشگری برای همه شعار گردشگری سال بود دستوری داده شد به مراکز گرشگری و هتلها که باید تجهیزاتشان را برای استفاده معلولان آماده کنند اما کم و بیش این اقدام انجام شد. این درحالی است که دانشجویان عمران و شهرسازی درس استفاده معلولان از فضاهای شهری را پاس میکنند اما در پروژههای خود آن را اجرا نمیکنند.
چند بار برای ناشنوایان و دو بار هم تور نابینایان تور برگزار کردیم یک بار هم جوانان سندروم داون را به ری گردی برده ایم اما بیشتر فعالیت مان برای معلولان جسمی و حرکتی است. من توصیه دارم که تمام مهندسان معماری و برنامه ریزی شهری یک بار روی ویلچر بنشینند تا بعد از آن مشکلات شهرشان را ببینند.