بزرگنمایی:

تبسم مهر - عضو شورای عالی آموزش و پرورش گفت: ما باید از دوره 12 ساله تحصیل یکسال را کم کنیم و این یکسال را از دوره متوسطه کم کنیم و از سوی دیگر باید پیش دبستانی را رسما به دوره‌های تحصیلی اضافه کنیم.

به گزارش خبرنگار مهر ، غلامعلی افروز عضو شورای آموزش عالی آموزش و پرورش در پنجمین همایش ملی روان شناسی مدرسه گفت: در فرایند تعلیم و تربیت چند رکن دخیل هستند. این چند رکن عبارتند از محتوا، شرایط آموزشی، روشی که اتخاذ می‌کنیم برای آموزش و تربیت و شخصیت معلم. به اعتقاد بنده در راس این رکن‌ها معلم قرار دارد. به عبارت دیگر خصیصه‌های اخلاقی و قدرت انتقال معلمان نقش اساسی در فرایند تعلیم و تربیت دارد.
وی ادامه داد: اما از سوی دیگر باید بگویم که محتوا مهمترین مساله در آموزش در کشور ماست. اینکه وزیر محترم هم می‌فرمایند مدرسه را باید پر نشاط کنیم بسیار حرف درستی است اما کمی باید خودمان این شرایط را فراهم کنیم. یکی از مولفه‌های نشاط آفرینی و مهمترین آنها، محتواست.
افروز بیان کرد: وقت آن است که در آموزش و پرورش بحث مربوط به گرایشی کردن رشته‌ها در مقطع متوسطه را از میان برداریم. نظام رشته ای کردن مقطع متوسطه، معنای واماندگی علمی دارد و تنها برای حفط مغازه دیکتاتوری موسسات کنکوری و آموزشی مفید است. چرا که در عرصه تعلیم و تربیت هوش و مهارت و استعداد مهم است و نه رشته تحصیلی.
وی اضافه کرد: شما نگاه کنید به کسانی که برگزیده المپیادهای علوم انسانی هستند و وارد دانشکده‌های پزشکی شده اند. بهترین دانشجویان این دانشکده‌ها هستند. چرا که آنها مغزشان را با حفظیات ریاضی و... پر نکرده اند و هوش و استعداد و بینش کسب کرده اند.
افروز گفت: تا زمانی که محتوای کتاب‌های درسی ما چنین است بچه‌های ما دچار بی اشتهایی تحصیلی می‌شوند. ما باید از دوره 12 ساله تحصیل یکسال را کم کنیم و این یکسال را از دوره متوسطه کم کنیم و از سوی دیگر باید پیش دبستانی را رسما به دوره تحصیل اضافه کنیم. اما در دوره پیش دبستانی نباید دوباره مواد آموزشی به بچه‌ها بدهیم بلکه باید در آن یکسال بچه‌ها را برای زیست روانی و روحی دوره مدرسه آماده کنیم. این دوره باید برای تیزکردن توانمندی‌های دانش آموزان باشد.
وی اظهار کرد: اگر می‌خواهیم مدرسه با نشاط داشته باشیم باید همه دوره‌های ما و محتوای دروس ما آموزش عمومی باشد و نه دروس تخصصی ریاضی و تجربی و از سوی دیگر محتوا کاربردی و مهارت محور و در نهایت اخلاق مدار باشد.
این استاد دانشگاه در پایان گفت: من معتقد هستم هوشمندسازی کلاس‌ها به دانش اموزان آسیب جدی می‌زند. ما نیاز به حضور مقتدر معلم در کلاس‌های درس داریم و نباید هیچ چیز آن را تحت تاثیر قرار دهد. امروزه که خانواده‌ها دچار نوعی تزلزل هستند بچه‌ها دوست دارند در مدرسه معلم را و شخصیت او را الگویی از بزرگسالان قرار دهند. باید این منزلت را به معلمان باز گردانیم.