انتقادات تند فرهاد تیمورزاده به یک جایزه:
آثار تالیفی تخصصی و علمی بومی در جایزه کتاب سال از پیش باختهاند
فرهنگی و هنری
بزرگنمایی:
تبسم مهر - مدیر انتشارات تیمورزاده نسبت به نادیدهگرفتن آثار تالیفی در جایزه کتاب سال و توجه نشان دادن به آثار ترجمه به جای تالیف در این جایزه انتقاد کرد.
تبسم مهر - مدیر انتشارات تیمورزاده نسبت به نادیدهگرفتن آثار تالیفی در جایزه کتاب سال و توجه نشان دادن به آثار ترجمه به جای تالیف در این جایزه انتقاد کرد.
به گزارش خبرنگار مهر، فرهاد تیمورزاده مدیر انتشارات تیمورزاده که ناشر اختصاصی آثار تالیفی در حوزه علوم پزشکی است نسبت به انتخاب اثری ترجمهای به عنوان اثری تالیفی در جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران انتقاد کرد.
وی در این زمینه و به مهر گفت: انتخاب امسال در حوزه علوم پزشکی یک فریبکاری عمومی بود. مایه تاسف است که ترجمه ویراست دوازدهم یک کتاب آمریکایی را لباس تألیف میپوشانند که بهعنوان برگزیده معرفی کنند و کتابهای شایسته تقدیر حوزه پزشکی هم ویراستهای نهم دو کتاب آمریکایی هستند.
تیمورزاده ادامه داد: چند روز پس از اهدای این جایزه در یک نشست مطبوعاتی درباره انتشار آثار پزشکی در ایران عنوان میشود که هیچگاه پزشکان آمریکایی برای دانشجویان ایرانی کتاب نمینویسند. بهتآور است که با وجود چنین شعارهایی در رسانهها، در سیوششمین کتاب سال جمهوری اسلامی ایران تمامی کتابهای برگزیده حوزه پزشکی از میان ترجمههای کتابهای امریکایی برگزیده و تقدیر شدهاند و در این میان تنها کتاب تالیفی تخصصی مرجع پزشکی در کشور که با موضوع ارولوژی نوشته شده است دیده نمیشود. جالب است بدانید که این کتاب، تنها کتاب مرجع پزشکی تخصصی کشور است که به زبان فارسی توسط پزشکان نگارنده ایرانی، برمبنای اقلیم کشورمان و معرفی نمونههای بومی و تصاویر واقعی و شماتیک ایرانی تحریر و منتشر شده و هماکنون به عنوان مرجع درسی رشته تخصصی ارولوژی کشور، مورد استفاده متخصصان و دستیاران این رشته قرار میگیرد.
این ناشر در ادامه افزود: داوران کتاب سال به ویراست چندمی کتاب ایراد گرفته بودند اما چه کسی است که نداند ویراستپذیری یک کتاب، نشانه پویایی و قوت یک اثر علمی است. علاوه بر آن عجب است که ترجمه ویراست دوازدهم یا نهم یک اثر آمریکایی بر ویراست سوم یک اثر تألیفی ایرانی، برتری داده میشود.
وی در پایان افزود: به نظر میرسد هنوز در کتاب سال جمهوری اسلامی تکلیف جایگاه تولید فکر و محتوای علمی ملی روشن نیست. یا شاید در نگاه گردانندگان آن، در قبال محتوای بیگانه، از پیشباخته است.