یادداشت | صلح آمریکایی با بوی باروت و خون
بین الملل
بزرگنمایی:
تبسم مهر - صلحی که آمریکا از آن دم میزند بیشتر شبیه نمایش مضحکی است که با بوی باروت و خون مشام هر انسان حقطلبی را آزار میدهد.
تبسم مهر - صلحی که آمریکا از آن دم میزند بیشتر شبیه نمایش مضحکی است که با بوی باروت و خون مشام هر انسان حقطلبی را آزار میدهد.
- اخبار بین الملل -
به گزارش خبرگزاری تسنیم ، آمریکا و دوستانش از جمله عربستان سعودی و اسرائیل طی روزهای چهارشنبه و پنجشنبه در ورشو، پایتخت لهستان در حال برگزاری کنفرانسی در زمینه مقابله با تروریسم و برقراری صلح و امنیت در منطقه هستند. آنها برای انجام این کار سخت و مهم گروههایی مانند گروهک تروریستی منافقین را هم کنار خود دارند؛ گروهکی که توانسته است در ورشو هم توجه رسانهای آمریکا و کشورهای عربی را به خود جلب کند و هم اینکه با مقامات ارشد آمریکایی از جمله رودی جولیانی، مشاور ارشد و نزدیک دونالد ترامپ همنشینی و سمپاتی داشته باشد.
همزمان با برگزاری این کنفرانس بهاصطلاح ضدتروریستی توسط ائتلاف آمریکایی ــ عربی ــ اسرائیلی، گروه مورد حمایت این ائتلاف از جمله سعودیها در جنوب شرقی ایران و در استان سیستان و بلوچستان یک حمله تروریستی انجام میدهد. این بیشتر شبیه به طنزی تلخ میماند، یک تراژدی که در آن نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قربانی تروریسم میشوند؛ نهادی که طی سالهای گذشته، در مقام عمل و نهفقط حرف، برای حفظ امنیت در داخل و خارج از مرزها با تروریسم در منطقه مبارزه کرده است، اما همواره متهم به حمایت از تروریسم شده است.
جولیانی در جمع منافقین
گویا این بار هم پردهای تکراری از نمایشهای قبلی عمو سام بهروی صحنه میرود. در یک طرف، بازیگران نقش اصلی و مکمل نمایشنامه آمریکایی در ورشو بهروی صحنه میروند و بازی نچسب صلحطلبی را بهنمایش میگذارند. کارگردان این نمایشنامه ضدایرانی، به سیاهی لشگر منافقین هم روی آورده و در غیاب بازیگران سرشناس بینالمللی از آنها برای پر کردن صحنه استفاده میکند. در آن طرف، گروهی که خودش را "جیش العدل" مینامد، صلح مورد نظر کارگردان در منطقه را بهنمایش میگذارد و آن را معنی میکند، صلحی که کمی زمخت و خشن بهنظر میرسد و آمیخته به بمب و بوی باروت و خون است.
بازی مصنوعی بازیگران، نهتنها نمایش فاخری را رقم نمیزند، بلکه گیشه را هم شرمنده تهیهکننده و کارگردان میکند، ظاهراً بلیط نمایش خریدار چندانی ندارد، حتی مشتریان ثابت و وفادار اروپایی واشنگتن هم برای رفتن به نمایش آمریکایی اکراه دارند.
شاید به همین دلیل است که محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در توئیتی مینویسد: «مقامات متزلزل ترامپ سعی در پنهان کردن قانونگریزی همیشگی و انزوای جهانی خود پشت نمایش ورشو دارند. تصادفی نیست که ایران در همان روز آغاز "سیرک ورشو" هدف ترور قرار میگیرد؟ خصوصاً وقتی گروههای همقطار تروریستها از خیابانهای ورشو به شادی میپردازند و با رباتهای توئیتری خود از آن حمایت میکنند؟ بهنظر میرسد ایالات متحده همیشه همان گزینههای اشتباه را انتخاب میکند اما انتظار نتایج متفاوتی دارد».
اما کمی آنطرفتر و در جایی دیگر، رؤسای جمهور سه کشور ایران، روسیه و ترکیه برای حل سیاسی یکی از مسائل اصلی و جدی منطقه، یعنی سوریه، گردهم میآیند تا چهارمین دور نشست سهجانبه خود را در سطحی بالا برگزار کنند. این دیدار در چارچوب روند آستانه، تنها روند مؤثر حلوفصل بحران سوریه، برگزار میشود.
در روز پنجشنبه دو کنفرانس در دو نقطه از جهان برگزار میشوند؛ یکی در ورشو و دیگری در سوچی، کنفرانسهایی که شاید مبارزه با تروریسم را دنبال میکنند؛ یکی در ظاهر و دیگری در باطن، یکی فقط در حرف و دیگری در عمل.
رؤسایجمهوری ایران، روسیه و ترکیه در سوچی درباره چه گفتوگو میکنند؟
واکنش ظریف به حکم دادگاه لاهه علیه آمریکا و آغاز "سیرک ورشو"
انتهای پیام/.*