بزرگنمایی:

تبسم مهر - تهران- ایرناپلاس- «بیست و سه نفر» وام‌دار یک موضوع مستند و واقعی است که از قصه آن فیلم مستند هم ساخته شده و حالا این قصه که در ورژن مستند قرار گرفته و در قالب یک فیلم سینمایی ثبت شده از اهمیت بسیاری برخوردار است.

چون رویداد‌های مهم معاصر کشورمان چه به نظر اجتماعی، سیاسی در دوران جنگ داریم که در عرصه سینما کار خاصی برای آن صورت نگرفته است. از جهت دیگر باید بپذیریم که فاصله ادبیات جنگ در حوزه دفاع مقدس با فاصله سینما با جنگ دفاع مقدس بسیار زیاد است. از این جهت آثار جسورانه، نو و بدیع در حوزه ادبیات دفاع مقدس داریم که متاسفانه امکان به مرحله تصویر کشیده شدن را ندارند یا موضوعاتی هستند که این اجازه به آنان داده نشده است.
موضوع «بیست و سه نفر» هیچوقت کهنه نمی‌شود، چون موضوع ملی گرایی است و همواره قابل بحث است و با توجه به اینکه هر چقدر از زمان جنگ فاصله می‌گیریم، نیاز است که از با تمام ابزارهایی که وجود دارد این اطلاعات را در اختیار آن‌ها قرار بدهیم و چه رسانه‌ای بهتر از سینما که هم ماندگار است و در تلفیق با مباحث دیگر می‌تواند تاثیرگذاری آن رویداد‌ها را بیشتر کند.
مهدی جعفری در ساخت «بیست و سه نفر» جسارت خاصی به خرج داده و در این فیلم، اثر قابل ماندگار و استانداردی در حوزه بازسازی فضای آن دوران خلق کرده است.
موضوع بعدی که در ارتباط با «بیست و سه نفر» وجود دارد به اردوگاه‌های عراقی‌ها برمی‌گردد که همواره خیلی کلیشه‌های اغراق شده وجود دارد. در «بیست و سه نفر» تلاش شده وام دار واقعیت باشند و تصویر تعدیل قابل روانی از آن اتفاقات به تصویر بکشند تا حالت کاریکاتور نداشته باشد.
به اضافه اینکه کاراکتر جذاب ملاصالح هم در این فیلم است و برای من که داستان «بیست و سه نفر» را ندیده بودم، ولی درباره آن شنیده بودم، این کاراکتر که در ابتدا خیانت‌کار به حساب می‌آید و بعد معلوم می‌شود که چقدر به نیروهای ایرانی در اردوگاه‌ها کمک کرده است، خیلی جذاب بوده است. همچنین این امکان که به وی پرداخته شود تاکنون وجود نداشته است، این مسئله خیلی حسن بزرگی است که مهدی جعفری در ارتباط با این کاراکتر تلاش کرده این کاراکتر دراماتیک و جذاب را به فیلمنامه اضافه کند که همین مسئله جذابیت‌های خودش را دارد و تصور کنید کنار این ٢٣ نوجوان یک فرد هم اینگونه حضور داشته باشد که فضای ملموسی بین آن‌ها شکل بگیرد و از این زاویه هم می‌توان به کسانی که به وطن خودشان خدمت کردند، پرداخته شود.
اینگونه فیلم‌ها در حوزه دفاع مقدس لازم است که ساخته شود. امیدوارم این مسیر ادامه پیدا کند و سینمای دفاع مقدس ما با همچین فیلم‌های نو و تازه ای احیا شود. فیلم‌های دفاع مقدس به تعداد زیاد در ورطه تکرار افتادند، البته دلیل این اتفاق به دلیل عدم اجازه‌های لازم برای ساخت ایده‌های جسورانه بود و باعث رکود ایده در سینمای دفاع مقدس بودیم، برای احیای این گونه سینمایی که منحصر به کشورمان است ، لازم است نگاه ها و ایده‌های جدید در حوزه جنگ را وارد سینما کنیم. حالا این می‌تواند با ارجاع به مستند و واقعیت یا بازسازی مستندگونه باشد که برگرفته نگاه امروز به دیروز باشد وگرنه ما اگر قصد داشته باشیم با همان نگاه دهه شصت فیلم‌های جنگی خودمان را بسازیم چه اهمیتی می‌تواند داشته باشد، این مسئله باید همان زمان ساخته می‌شد.
باید بتوانیم در حوزه دفاع مقدس اهمیت اینکه چرا در سال ١٣٩٧ یک فیلمی مانند "بیست و سه نفر" ساخته می‌شود و چه نوع نگاهی را به گذشته خودش دارد تبیین کنیم تا نتیجه گیری لازم صورت بگیرد. سینمای دفاع مقدس در حال خروج از رکود است و شاهد تجربه‌های جدید هستیم. هیچوقت پرداخت به دفاع مقدس کهنه و قدیمی نمی‌شود، چون به قدری مضامین پنهان وجود داد که هر چقدر هم به آن پرداخته شود، لازم است.
بازی بازیگران هم خیلی خوب از آب درآمده بود و فضای نوجوانانه را به خصوص در دهه٦٠ تداعی کرده بودند. انتخاب‌های هوشمندانه و خوبی بود.
*منتقد
انتهای پیام /*