بزرگنمایی:

تبسم مهر - به گزارش ایسنا، فیلم «متری شش و نیم» که جزو شش فیلم برتر آرای مردمی است عصر چهارشنبه 17 بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت برای اهالی رسانه و منتقدان نمایش داده شد و مورد توجه قرار گرفت اما عده‌ای هم با توجه به تعریف و تمجیدهای شنیده شده از آن توقع بیشتری از فیلم جدید سعید روستایی داشتند.
در نشست خبری این فیلم، سید جمال ساداتیان با اشاره به سختی‌هایی که تولید این فیلم در 14 ماه داشت، در پاسخ به این سوال ایسنا که آیا بخش‌هایی از فیلم با توجه به حاشیه‌های پیش آمده حذف شده و آیا سینما باید تصویری را که نهادهای قدرت و انتظامی دوست دارند نشان دهد؟ گفت: مشکل ما در کشور این است که برخی سازمان‌ها و ارگان‌ها دوست دارند شخصیت فیلم‌ها براساس بخشنامه‌های آنها شکل بگیرد. زبان سینما با زبان بخشنامه متفاوت است و خیلی باید تلاش کنیم این همدلی را به وجود آوریم چون زبان سینما خیلی متفاوت است و باید زبان آن را قبول کرد.
وی افزود: وقتی در فیلم‌ها به موضوعی اجتماعی می‌پردازیم که کاراکتری مشابه با ارگان یا نهادی مربوط دارد، به آنها برمیخورد و با بخشنامه و اساسنامه مقایسه می‌کنند. زبان سینما با زبان بخشنامه متفاوت است و اگر گاهی سوءتفاهمی پیش آمد باید با گفت وگو و تعامل حل شود.
ساداتیان اضافه کرد: چیز قابل اعتنایی هم از فیلم حذف نشده ولی مسئله این است که پلیس خیلی نمی‌تواند در چنین موقعیت‌هایی مثل آنچه در فیلم دیدیم ملاطفت آمیز باشد و پلیس باید آمادگی برخوردهای فیزیکی را هم نشان دهد.
سعید روستایی درباره تدوین تازه فیلم گفت: روزهای آخر قبل از جشنواره مشغول یکسری کارها بودیم که نسخه نهایی خودم را نتوانستم آماده کنم و در چند روز گذشته قرار بود آن نسخه، کپی شود که چون 20 درصد آن باقی مانده بود با تأخیر می‌رسید ولی از فردا نسخه آخر به نمایش درمی‌آید.
وی درباره شباهت‌های فیلمش با «ابد و یک روز» توضیح داد: پس از «ابد و یک روز» کل عمر و زندگی ام را برای این فیلم گذاشتم و اصلاً به این مقایسه فکر نکردم.
روستایی با اشاره به اینکه مشابه 90 درصد اتفاقات فیلم در دادگاه‌های واقعی رخ داده است، درباره حضور معتادان در فیلم هم گفت: کار با این عزیزان سخت بود و ما لوکیشن را جایی انتخاب کرده بودیم که نزدیک آنها باشیم اما آنها هر لحظه‌ای که اراده می‌کردند باید می‌رفتند چون زود خسته می‌شدند. من برای نوشتن این فیلمنامه در یک بازداشتگاه واقعی رفتم و البته مثل خیلی‌ها زندگی نکردم اما تحقیق زیادی شد.
وی به سختی‌های صدور مجوز فیلم هم اشاره کرد و افزود: هفت تا هشت ماه طول می‌کشد یک مجوز بدهند و اگر این کار برای ما سریع‌تر انجام می‌شد، می‌توانستم سال قبل این فیلم را در جشنواره داشته باشم.
نوید محمدزاده، پیمان معادی و هومن کیایی هم از جمله بازیگران حاضر در نشست بودند، اما با توجه به سوالات مطرح شده صحبت خاصی نداشتند جز نوید محمدزاده که در بخشی تاکید کرد: قرار نیست تمام قاچاقچی‌ها تصویری باشند که معمولاً تصور می‌کنیم یا سن بالایی داشته باشند، قاچاقچی می‌تواند فلسفه زندگی را هم بداند.
در بخشی دیگر ساداتیان درباره سرمایه گذاری فیلم گفت: جنگ که تمام شد دولت گفت هر کسی هر پروژه‌ای دارد 80 درصد آن را تقبل می‌کند و بعد هم با همین شیوه در دولت فعلی صنعت برای صنعت توریسم چنین برنامه‌ای را اعلام کردند اما آیا برای کار ما، بانکی این امر را به رسمیت می‌شناسد؟ ما حسرت به دلمان ماند تا از یک بنگاه اقتصادی وام بگیریم.
وی تاکید کرد: این فیلم دو و نیم برابر یک فیلم معمولی هزینه بر بود پس ما دوستی را دعوت کردیم که علاقه مند بود. اما این را هم باید گفت که ما مسئول بررسی همه امور نیستیم. وقتی کسی مشغول کار و فعالیت است و منعی ندارد، پس همکاری هم مشکل نبوده و اگر مشکلی هست دستگاه قضائی باید پیگیری کند. آقای رنجکشان در این پروژه کنار ما بود و بار مالی پروژه را با هم به دوش کشیدیم‌.


انتهای پیام