بزرگنمایی:

تبسم مهر - مهدی تمیزی، طراح، عکاس و کاریکاتور در گفت‌وگویی با ایسنا درباره جایگاه جشنواره تجسمی فجر در میان هنرمندان این عرصه، اظهار کرد: به طور کلی در حوزه هنرهای تجسمی یکسری جشنواره‌هایی در کشور وجود دارد که به جای اینکه ما را به سمت پیشرفت ببرند، به سمت جشنواره‌زدگی می‌برند و ما نیز دچار یک بیماری شده‌ایم که فقط برای این جشنواره‌ها کار کنیم، اما قاطبه جامعه و هنرمندان هیچ‌وقت با این جشنواره‌ها رشد نمی‌کنند.
او ادامه داد: به عنوان مثال حوزه هنری جشنواره‌های فراوانی را از جمله جشنواره پوسترهای عاشورایی برگزار می‌کند. من در سه دوره در جشنواره پوسترهای عاشورایی که هر سال در ماه محرم برگزار می‌شود، برنده شدم، اما دیگر حاضر نیستم که در این جشنواره شرکت کنم؛ به دلیل اینکه دیگر رشدی نه در خودم و نه در جامعه نمی‌بینم. به طور کلی چنین جشنواره‌هایی که یک موضوع و نقشه راه مشخصی دارند باید حداقل پنج یا دو سال یک بار اتفاق بیفتد تا هنرمند بتواند خودش را به‌روز کند، تخیل خوبی را در آثارش به کار ببرد و جامعه و هنرمند از شرکت در آن جشنواره منفعت معنوی و مادی ببرند، اما در کشور ما اینگونه نیست.
تمیزی که هم‌اکنون مدیریت موزه هنرهای معاصر اصفهان را بر عهده دارد، با اشاره به نقش جشنواره تسجمی فجر در جامعه هنری کشور نیز اظهار کرد: بخش زیادی از جامعه اصلاً از زمان تحویل آثار جشنواره تجسمی فجر خبردار نمی‌شوند و بسیاری از جامعه هم اصلاً برای دیدن آثار خبردار نمی‌شوند و این نشان می‌دهد که صرفاً قرار است یک فرآیندی انجام شود. در واقع اینچنین است که در هر دوره‌ای از دوره‌های ریاست جمهوری هر کسی با نقشه راهی می‌آید این کار را انجام می‌دهد و تمامش می‌کند. نتیجه هم این می‌شود که در طول تمام سال‌هایی که جشنواره تجسمی فجر برگزار شده، این مسیر بارها و بارها تغییر کرده است.
او ادامه داد: به همین خاطر هم با وجود اینکه 11 دوره از این جشنواره تجسمی فجر گذشته است، اما به اندازه 11 سال ما به یک نقطه مشخصی نرسیده‌ایم. فکر می‌کنم به طور کلی جشنواره‌های فجر و به ویژه جشنواره تجسمی بیشتر یک گردهمایی گروهی از هنرمندان است که همدیگر را می‌شناسند و جشنواره‌ای نیست برای اینکه هنرمندان کشور در آن حضور پیدا کنند و جامعه بتواند آثار آنها را ببیند.
این هنرمند همچنین در انتقاد به تمرکز جشنواره‌ها در پایتخت، خاطرنشان کرد: بسیاری از هنرمندان نامدار و برنامه‌ریزان و مدیران فرهنگی پایتخت ایران تصور می‌کنند که همه چیز در تهران خلاصه می‌شود. دلم می‌خواهد با صدای بلند به آنها بگویم که ایران از تهران بزرگ‌تر است. اساساً جشنواره‌هایی که در پایتخت برنامه‌ریزی می‌شوند، خیلی برایشان اهمیت ندارد که در چهار گوشه ایران به هنرمندان و هنرهایشان چه می‌گذرد.
تمیزی افزود: بسیاری از کارهایی که دوستان پایتخت‌نشین انجام می‌دهند به نام ایران و کام تهران است. در تهران خانه کاریکاتور ایران داریم در حالی که برای تهران برنامه‌ریزی می‌کند، خانه هنرمندان ایران داریم که برای تهران برنامه‌ریزی می‌کند و بسیاری انجمن‌های دیگر که فقط برای تهران کار می‌کنند و این در حالی است که ایران از تهران بزرگ‌تر است.
انتهای پیام