نگاهی کوتاه به ساخته رضا زهتابچیان؛
فیلمی که ساختش جسارت میخواست و دیدنش سعه صدر میخواهد!
فرهنگی و هنری
بزرگنمایی:
تبسم مهر - فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» ساعتی قبل در پردیس ملت برای اصحاب رسانه به نمایش درآمد.
تبسم مهر - فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» ساعتی قبل در پردیس ملت برای اصحاب رسانه به نمایش درآمد.
به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» ساعتی قبل در پردیس ملت برای اصحاب رسانه به نمایش درآمد. فیلمی که از همان روزهای پیش از جشنواره سر و صدایش بلند شده بود و خیلی از خبرنگاران و منتقدان در انتظار دیدنش به سر میبردند.
فیلم درباره شخصیت امیر (با بازی مهدی زمین پرداز) فرمانده یک پایگاه بسیج است که همسرش توسط یک فرد دو تابعیتی مورد حمله و تعرض قرار میگیرد و فرزندش در شکم مادر کشته میشود.
در تعقیب و گریز مرد مهاجم و زن، از قضا به ایست بازرسی پایگاه بسیج امیر میرسد و او را بازداشت میکنند. این سرآغاز ماجرایی میشود که در عرض چند ساعت در پایگاه بسیج میگذرد.
در نگاه اول این فیلم مخاطب را به یاد شاهکار ابراهیم حاتمی کیا یعنی آژانس شیشه ای میاندازد.
شخصیت امیر که همان حاج کاظم قصه است، در مقابل آدمهای پر نفوذی که برای آزادی وی کار میکنند، مقاومت میکند تا جایی که معلوم میشود او از بستگان یکی از مقامات کشور است.
موضوع این فیلم طغیان جوانان نسل سوم و چهارم انقلاب اسلامی علیه ریشه نفاق و فساد در سطح دستگاههای کشور است.
امیر قهرمان این قصه است که از حق خود در برابر بی عدالتیها میگذرد اما غیرتش اجازه گذشتن از خون تمام شهدایی که برای دفاع از خاک و ناموس این وطن از خود گذشتند را نمیدهد.
دیدن این فیلم جرم است در نگاه اول مخاطب عام سینما را با یک فیلم جسورانه و صریح روبرو میکند که شاید تا به امروز در سینمای ایران روایتش جرم محسوب میشد. این فیلم به نظر برای عده ای که در متن فیلم چهره سیاسی مصلحت اندیش شان با مختصات دقیق شناسانده میشود، حتما جرم تلقی شود. بازیهای این فیلم هم با توجه به اینکه برخی از آنها تا به حال تجربه حرفه ای سینما را نداشتند، اما کاملا باورپذیر از کار در آمده است. دیدن این فیلم جرم است را میتوان سرآغازی برای ساخت فیلمهای سیاسی روز در سینمای ایران دانست.
انتهای پیام/
یادداشتی کوتاه درباره فیلم دیدن این فیلم جرم است