بزرگنمایی:

تبسم مهر - جعفر گودرزی دبیر انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران به انتقاد از فیلمنامه‌های آثار راه‌یافته به سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر پرداخت.

جعفر گودرزی دبیر انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار مهر در نقد فیلم‌های راه‌یافته به سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر از منظر فیلمنامه گفت: فیلمنامه‌نویسی یکی از رشته‌های تخصصی سینماست و هرکسی نمی‌تواند وارد این عرصه شود بنابراین کسی که می‌خواهد خودش را در این حرفه محک بزند باید تخصص و توانایی لازم را داشته باشد اما ما می‌بینیم که متاسفانه خیلی از کارگردان‌ها اصرار دارند خودشان فیلمنامه‌هایشان را بنویسند و به‌عنوان یک فیلمساز مولف شناخته شوند اما دلیل این موضوع را متوجه نمی‌شوم چون چنین فیلمنامه‌ها و آثاری راه به جایی نمی‌برند. نکته دیگر این است که اگر کارگردانان دوست دارند خودشان را در زمینه نگارش فیلمنامه محک بزنند بهتر است از یک فیلمنامه‌نویس حرفه‌ای و خوب دیگر در کنار خود بهره ببرند.
وی با انتقاد از فیلمنامه‌های این دوره از جشنواره فجر عنوان کرد: ما در این دوره از جشنواره با فیلمنامه‌هایی مواجه هستیم که هویت ندارند و شخصیت‌پردازی درستی نشده اند همین مسایل ثابت می‌کند که سینمای ما بیش از هر چیزی از نبود فیلمنامه خوب رنج می‌برد در حالی که پاشنه آشیل سینما ضعف فیلمنامه است. این را هم باید عنوان کنم که ما اصلا سینمای قصه‌گو نداریم بنابراین هرگاه در یک فیلمنامه، قصه وجود نداشته باشد مخاطب با آن همراه نمی‌شود.
گودرزی اظهار کرد: مساله این است که اگر یک قصه خوب را به یک فیلمساز بد بدهند، اثر بدی تولید نمی‌شود اما اگر برعکس این موضوع اتفاق بیفتد قطعا فیلم بدی تولید می‌شود از همین‌رو ما باید فیلمنامه‌ها را به دست افرادی بسپاریم که در این زمینه به‌صورت حرفه‌ای فعال هستند. نکته دیگری که وجود دارد این است که در همه جای دنیا برای نگارش فیلمنامه چیزی نزدیک یک سال و برای زمان فیلمبرداری نزدیک 6 ماه زمان می‌گذارند اما در ایران برعکس است و همین موضوع باعث می‌شود فیلمنامه‌ها قوام پیدا نکنند.
این منتقد توضیح داد: همانطور که گفتم ما در این مدت جشنواره فیلم‌هایی را دیدیم که فیلمنامه‌های آن‌ها هویت نداشته و شخصیت‌پردازی درستی نشده‌اند ضمن اینکه ما تا اینجای کار حتی یک فیلم ندیدم که از مرد، یک شخصیت نرمال ساخته باشند از همین‌رو اکثر آن‌ها دچار مشکل هستند. از سوی دیگر فیلمنامه‌های ظرفیت تولید یک فیلم بلند را نداشته‌اند ولی کارگردان اصرار داشته آن را تبدیل به یک فیلم بلند کند همین موضوعات باعث می‌شود مخاطب با آثار آن‌ها همذات‌پنداری نکند.
وی اظهار کرد: وقتی در بنیاد سینمایی فارابی همکاری داشتم قاعده‌ای مبنی‌بر این گذاشتیم که هر فیلمساز اولی از وجود یک مشاور کارگردان بهره ببرد به نظرم همین موضوع را می‌شود در فیلمنامه‌ها هم اعمال کرد یعنی هرکسی که برای اولین‌بار می‌خواهد فیلمنامه بنویسد حتما از حضور یک فیلمنامه‌نویس دیگر در کنار خود استفاده کند چراکه وقتی کارگردانی کار نگارش فیلمنامه را هم خودش به عهده می‌گیرد به ناگاه ذهنش 2 پاره می‌شود و کار درست پیش نمی‌رود همین موضوع باعث می‌شود ما آثار خوبی نداشته باشیم.
گودرزی در پایان عنوان کرد: کانون فیلمنامه‌نویسان سینمای ایران به‌عنوان متولی این امر نباید اجازه بدهد که هرکسی وارد این عرصه شود و قانونی مصوب کند که باعث استفاده از فیلمنامه‌نویسان حرفه‌ای شود این موضوع باعث بهبود وضعیت فیلمنامه‌ها می‌شود.