بزرگنمایی:

تبسم مهر - تهران- ایرنا- گروهی از محققان در حال کار با تلسکوپ فضایی هابل، کهکشانی کوتوله در فاصله 30 میلیون سال نوری با منظومه خورشیدی و در همسایگی کیهانی کشف کردند.

به گزارش روز یکشنبه گروه علمی ایرنا از پایگاه اطلاع رسانی علمی ساینس دیلی/science daily منجمان در حال کار با تلسکوپ هابل برای مطالعه روی مجموعه ای از قدیمی‌ترین و ضعیف‌ترین ستارگان در خوشه ستاره ای کروی به نام ان جی سی 6752/ NGC 6752 بودند که به کشفی پیش بینی ناپذیر دست یافتند و توانستند کهشکانی کوتوله در حیاط خلوت منظومه ما با حدود 30 میلیون سال نوری فاصله بیابند.
گروهی از محقق- منجمان بین المللی اخیرا برای مطالعه ستارگان کوتوله سفید در خوشه ستاره ای کروی در صورت فلکی طاووس از تصاویر تلسکوپ هابل استفاده کردند، هدف رصد آنها استفاده از این ستاره‌ها برای سنجش عمر خوشه ستاره ای کروی بود اما در این روند به کشفی پیش بینی نشده دست یافته اند.
بر پایه این گزارش، مجموعه ای فشرده از ستاره‌ها در حاشیه محدوده قابل مشاهده دوربین پیشرفته تلسکوپ هابل قابل مشاهده بود. این دانشمندان بعد از مشاهده و تحلیل دقیق میزان نور و دمای ستاره‌ها نتیجه گرفتند این ستارگان به خوشه ستاره کروی (که بخشی از راه شیری است) متعلق نیستند؛ بلکه میلیون‌ها سال نوری با آن فاصله دارند.
این همسایه کیهانی جدیداکشف شده ما که دانشمندان نام بدین 1 (Bedin 1) را بر آن نهاده اند از نظر اندازه متوسط و کهکشانی درازقامت است. اندازه آن در بلندترین شکل تنها سه هزار سال نوری است که در مقایسه با اندازه راه شیری کوچک به شمار می‌آید. این کهکشان نه تنها کوچک؛ بلکه به شکل قابل توجهی ضعیف و کم نور است. این خصوصیات باعث شد منجمان آن را در رده کهکشان‌های کوتوله کروی دسته بندی کنند.
کهکشان‌های کوتوله کروی از روی حجم کوچک، تابندگی کم، فقدان گردوغبار و جمعیت‌های ستاره ای قدیمی شناخته می‌شوند، 36 کهکشان از این نوع تاکنون در گروه خوشه کهکشانی محلی شناخته شده اند و از این تعداد 22 کهکشان، کهکشان اقماری متعلق به راه شیری هستند.
با اینکه کشف کهکشان‌های کوتوله کروی چندان عجیب نیست؛ کهکشان بدین 1 مختصات قابل توجهی دارد. این کهکشان نه تنها یکی از کوتوله‌های کروی است که فاصله ای متناسب دارد؛ بلکه به شدت دورافتاده نیز هست. این کهکشان 30 میلیون سال نوری با راه شیری و 2 میلیون سال نوری با نزدیک‌ترین کهکشان میزبان بزرگ یعنی ان جی سی 6477/ NGC 6744 فاصله دارد.
منجمان با توجه به ویژگی‌های ستاره‌های آن نتیجه گرفتند که این کهکشان 13 میلیارد سال عمر دارد و تقریبا همسال کائنات است. همچنین به دلیل دوربودن که موجب کمترین واکنش با هر کهکشان دیگری شده است، و زمان دیرسال آن ستاره شناسان بدین 1 را فسیلی زنده از جهان اولیه یا آغازین می‌دانند.
کشف بدین 1 از آن دست یافته هایی است که به خوش اقبالی دانشمندان بستگی دارد، تصاویر بسیار کمی از هابل می‌توانند به چنین کشفی در مورد اجرام ضعیف آسمانی منجر شود و تصاویر آن تنها محدوده کوچکی از آسمان را ثبت می‌کنند.
تلسکوپ‌های آینده؛ مانند دبلیو فرست/ WFIRST با گستره وسیع‌تر رصد دوربین هایی خواهند داشت که محدوده گسترده‌تری از آسمان را در اختیار رصدکنندگان قرار می‌دهند و می‌تواند به کشف کهکشان‌های بیشتری در همسایگی ما منجر شود.
مقاله طولانی‌تر و دقیق‌تری از یافته‌های این گروه از دانشمندان در نشریه اطلاعیه های ماهانه انجمن پادشاهی اخترشناسی/ Monthly Notices of the Royal Astronomical Society: Letters. چاپ شده است.
علمی**9157**1440
انتهای پیام /*