بزرگنمایی:

تبسم مهر - طاهره همیز در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: در سراسر دنیا انسان‌ها برای پیروزی و موفقیت‌های خود جشن می‌گیرند تا احساس شادمانی خود را با دیگران سهیم شوند، اما آیا طلاق را می‌توان نوعی پیروزی دانست؟ طلاق در عرف جهانی نوعی شکست در زندگی محسوب می‌شود، چراکه زوجین به دلیل نوع رفتار نامناسب، انتخاب اشتباه و یا سبک زندگی با شریک زندگی خود دچار مشکلاتی شده‌اند و برای رهایی از آن طلاق می‌گیرند، لذا جشن طلاق پیروزی نیست بلکه اعلام ناتوانی از ادامه زندگی است.
این مشاور خانواده در ادامه با بیان اینکه جامعه عفیف اسلامی ایران مراسم‌های مرتبط با جشن طلاق را تأیید نمی‌کند، می‌افزاید: جشن‌های طلاق به صورت نوعی بدعت در حال ورود به جامعه است و لازم است برای جلوگیری از افزایش مراسم‌های غربی همه مراسم‌های پیرامون ازدواج را برای آگاهی به جامعه عرضه کنیم.
این استاد دانشگاه در بخش دیگری از صحبت‌های خود افزود: برخی افراد که برای جدایی از همسر خود از رنج‌ها و مشکلات زیادی عبور می‌کنند برای رسیدن به خواسته‌شان این اتفاق را جشن می‌گیرند؛ از طرفی دیگر برخی زنان با برگزاری جشن طلاق قصد دارند مجرد شدنشان را اعلام کنند.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود افزایش دشمنی، احساس بدبینی نسبت به اطرافیان، مسدود شدن راه بازگشت زوجین به زندگی و ایجاد احساس بغض و کینه را از آثار برگزاری جشن‌های طلاق دانست و گفت: برگزاری جشن‌های طلاق راه بازگشت مجدد زوجین به زندگی را برای همیشه کور می‌کند چراکه میان همه افراد و افکار عمومی اینطور اعلام شده که آنها از یکدیگر جدا شده‌اند و فرد از ترس افکار عمومی به سمت همسر خود باز نمی‌گردد، همچنین از طرفی دیگر این مراسم‌ها موجب ایجاد احساس انتقام و انتقام‌جویی می‌شود.
همیز در پاسخ به این سوال که عموماً کدام زوجین بعد جدایی جشن طلاق برگزار می‌کنند؟ توضیح می‌دهد: این نوع جشن‌ها معمولاً توسط خانواده‌هایی برگزار می‌شود که مراسم‌های ازدواجشان را با تجملات افسارگسیخته و اسراف شروع کرده‌اند. زمانیکه رفتارهای ابتدایی هر کاری با فعالیت‌های اشتباه آغاز شود طبیعتاً با رفتارهای اشتباه نیز به پایان می‌رسد.
انتهای پیام