بزرگنمایی:

تبسم مهر - سفر محمد جواد ظریف به عراق را می‌توان ادامه یک راهبرد جدید در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران دانست که از سال گذشته پررنگتر شده است.

- اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم ، پرونده یمن و مذاکراتی که بین دستیار ارشد وزیر خارجه با مقامات اروپایی برای کاستن از بحران موجود در این کشور انجام شد و سرانجام به مذاکرات صلح در سوئد رسید را می‌توان نقطه آغاز این رویکرد تلقی کرد.
سفر پنج روزه ظریف به عراق و دیدار با مقامات سیاسی و اقتصادی این کشور پیامهای دیگری نیز داشت.
سیاستی که در آن، بعد از ماموریت دستگاه نظامی کشور در راستای تهدید زدایی از کشور و نیز کمک به ایجاد حفظ دولت مستقر و ایجاد ثبات در کشورهای همسایه در مقابل گروه‌های تروریستی، نوبت به دستگاه سیاسی می‌رسد تا ضمن حفظ دستاوردهای نظامی، بتواند از آن برای رسیدن به دستاوردهای سیاسی و اقتصادی بهره برداری کند.
اولین دیدار ظریف در عراق بعد از همتای عراقی با رهبر جریان حکمت یا رئیس ائتلاف اصلاح و سازندگی بود که در عراق به عنوان یک جریان معتدل و میانه رو شناخته می‌شود که این موضوع نیز پیام هایی را با خود به همراه داشته است.
وزیر خارجه کشورمان همچنین ضمن دیدار با رهبران سیاسی در بغداد و اربیل و تجار ایرانی و عراقی، با سران عشایر نیز برای اولین بار دیدار و گفتگو کرد.
نشست ظریف با مقامات رسمی استان کربلا
ظریف: ایران دوست قابل اتکای کردها است
این سیاست به تدریج در حال تکوین و شکل گیری است تا علاوه بر جریان‌های سیاسی رسمی کشورها، با گروه هایی که تاثیرات عمیقی در کشور هدف دارند نیز ارتباطات رسمی برقرار شده تا وزارت خارجه بتواند به طور مستقل از سایر نهادها با مجموعه عوامل تاثیر گذار رسمی و غیر رسمی در کشور هدف ارتباط داشته باشد.
نمونه دیگر این موضوع را می‌توان در مذاکرات رسمی وزارت خارجه برای اولین بار با گروه طالبان در افغانستان مشاهده کرد که طی ماه گذشته انجام شد و تاثیرات عمیقی در معادلات منطقه ای بر جای خواهد گذاشت.
سفر شمخانی به افغانستان و دیدار گروه اعزامی طالبان به تهران و دیدار با مقامات وزارت خارجه حامل این پیام بود که روند صلح افغانستان در نهایت از ایران باید عبور کند و بخش اعظمی از صلح افغانستان با کمک و نظارت جمهوری اسلامی محقق خواهد شد. زیرا ایران علاوه بر نفوذ در میان مردم، مجاهدین افغان و طرفداران گفتمانی در میان بخش مهمی از دولتمردان افغانی، این بار اثرگذاری خود بر طالبان را نیز به نمایش گذاشته است.
پرونده سوریه نیز یکی دیگر از این موارد است که با سفر اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور دنبال شده و از این پس شاهد پررنگتر شدن ارتباطات وزارت خارجه و افزایش فعالیت این دستگاه در موضوع سوریه خواهیم بود.
سیاست دستگاه دیپلماسی کشور درباره پرونده‌های منطقه ای روی میز نظیر عراق، سوریه، یمن، افغانستان و لبنان را می‌توان در دو بعد ذکر کرد.
اول: بهره برداری اقتصادی از تلاش‌های صورت گرفته طی سال‌های گذشته درباره این کشورها و هزینه هایی که برای حفظ ثبات یا به دست آمدن آرامش در این کشورها انجام شده است.
دوم: استفاده از حداکثر پتانسیل‌ها برای رساندن بحران‌ها به نقطه صفر. در این سیاست، گفتگو و مذاکره با همه طرف‌های درگیر داخلی و خارجی مد نظر است تا بتوان گروه‌های مخالف و معارض را دور یک میز جمع کرده و بحران‌ها را به سوی رسیدن به تفاهم، تقلیل داد.
موضوعی که درباره یمن پاسخ داد و دیپلمات‌های اروپایی از نقش سازنده و کم نظیر ایران در رسیدن این بحران به وضعیت فعلی تقدیر به عمل آوردند.
فراموش نباید کرد که همین سیاست جدید در پیش گرفته شده از سوی جمهوری اسلامی و دستگاه سیاست خارجی، باعث شد تا پاکستان برای حضور در ائتلاف عربستان در حمله به یمن دچار تردید شده و در نهایت وارد این ائتلاف نشود.
ظریف در سفر به کشورهای همسایه، بخش خصوصی کشور را نیز با خود همراه می‌کند تا در شرایط فعلی که کشور دچار تحریم‌های یکجانبه آمریکا شده است، بتوان از پتانسیل این کشورها برای توسعه روابط تجاری استفاده کرد. بازاری که به واسطه تلاش‌های نظامیان در سالهای گذشته در اختیار کشور قرار گرفته و با استقبالی که در کشورهای میزبان وجود دارد می‌توان آن را توسعه داد و شاهد حضور پررنگ اقتصادی ایران در منطقه باشیم.
انتهای پیام/