بزرگنمایی:

تبسم مهر - منتقدان شب گذشته در برنامه «هفت» فیلمهای دومین روز جشنواره فیلم فجر را بررسی و نقد کردند.


به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، قسمت دوم برنامه سینمایی «هفت» با اجرای محمدحسین لطیفی شامگاه پنجشنبه 10 آذر با حضور عوامل دو فیلم سینمایی از شبکه سه سیما روی آنتن رفت.
اولین میزگرد این برنامه به فیلم «تیغ و ترمه» به کارگردانی کیومرث پوراحمد پرداخت که پژمان بازغی بازیگر این فیلم سینمایی در ابتدا گفت: نباید بی رحمانه یک اثر و سینما را نقد کرد. یک فیلمساز برای ساخت یک فیلم یک پروسه طولانی از جمله جذب تهیه کننده و سرمایه گذار را طی می‌کند، ولی خوب سلیقه مخاطبان ما در فیلم‌ها تغییر کرده است.
وی در ادامه افزود: کار‌های قبلی یک فیلمساز ملاک ساخت فیلم‌های جدید نیست.
این بازیگر ادامه داد: کیومرث پوراحمد اقتباس خوبی از رمان‌های مختلف دارد، سینمای افراد با هم فرق دارد. ما کاملا تمام آن چیزی که فیلمساز از ما خواست را اجرا کردیم. هر کاراکتری که دیده شد یک شخصیت است و ما به نوعی آن چیزی که خواسته شد، را اجرا کردیم.
بازغی گفت: آن روند که من برای فیلم طراحی کردم همان شناسنامه‌ای بود که از من خواستند. فیلم یک موضوع زنانه ندارد و کاراکتر امیر، ورژن جدیدی از جهان (عموی ترمه) است و نوعی فساد مدرن‌تر است.
پژمان بازغی در پایان گفت: تعداد جشنواره‌های سینمایی ایران کم است. وقتی در سال حدود 200 فیلم ساخته می‌شود باید جشنواره‌های محتوایی را افزایش داد.
خشایار موحدیان تدوینگر این فیلم در ادامه گفت: درباره پایان فیلم باید گفت که دو سکانس دیگر برای پایان بود و فیلم می‌توانست چند پایان داشته باشد، ولی وقتی دیدیم قصه و معما حل شد آن را به پایان رساندیم چرا که احساس کردیم باید ترمه به آرامش برسد و وقت آشتی با امیر نیست.
لاله اسکندری مهمان دیگر این برنامه نیز در ادامه گفت: به نظر من کارگردانی مثل کیومرث پوراحمد وقتی در آستانه 70 سالگی چنین سوژه‌ای را انتخاب می‌کند یک جسارت است و خوشحالم که این جسارت به من هم منتقل شد.
وی افزود: این نقش دور از من بود و در پرونده کاری من یکی از متفاوت‌ترین نقش‌هایی بود که تا به حال بازی کرده بودم و من را دچار یک چالش کرد.
حسین نژاد:فیلم‌ها ناقص به ما نرسید محمد علی حسین نژاد عضو هیات انتخاب جشنواره ملی فیلم فجر مهمان دیگر برنامه «هفت» گفت:امسال حدود 90 فیلم برای حضور در جشنواره کاندید شدند و فشردگی زیادی وجود داشت. فیلم‌ها تقریبا کامل به جشنواره می‌رسید و هیچ فیلمی ناقص به ما نرسید و انتهای فیلم‌ها یا مشخص و یا قابل تشخیص بود.
وی افزود: عاملی که ما نتوانیم فیلم را تشخیص دهیم، وجود نداشت. در هر جشنواره‌ای نقص وجود دارد حتی در جشنواره‌های خارجی، برخی از فیلم‌ها از روی آنونس انتخاب می‌شدند. به هر حال باید مصلحت جشنواره‌ها را درنظر گرفت.
باقری:فیلم‌ها برای دریافت سانس بهتر با پیک موتوری فیلم را به کاخ جشنواره رساندند محمد رضا باقری منتقد سینما با حضور در برنامه «هفت» درباره بی نظمی‌های جشنواره گفت:تیز بودن احکام و قوانین بسیار در برگزاری جشنواره‌ها مهم است. قانون گذار‌ها احترام قوانین را نگه نداشتند و آن‌ را نقض کردند. با برگزاری سی و هفت دوره جشنواره باید یک بلوغی به وجود آمده باشد.
وی با بیان اینکه بعضی حرف‌ها فرار رو به جلو است،گفت: سینماگران ما نخواستند درست شوند برخی کارگردان‌ها با لطایف الحیلی برای جا به جا شدن سانس‌ها، فیلم را نمی‌رسانند و بعد با پیک موتوری فیلم را به جشنواره می‌رسانند تا فیلمشان در سانس بهتری اکران شود. ما چهارچوب و سیاست واحدی نداریم.
با انتخاب تیع و ترمه، هیات انتخاب چهره کیومرث پور احمد را تخریب کرد! محمدرضا باقری منتقد سینما در ادامه با انتقاد از ساخت فیلم تیغ و ترمه گفت: سی و هفت سال گذشته و شرایط ساخت فیلم‌ها عوض شده است. ما امسال فیلم‌هایی در جشنواره داریم که چند مورد از آن‌ها اضافی است و واقعا شایسته حضور در جشنواره فیلم فجر را ندارند. برخی فیلم‌ها برچه مبنایی انتخاب می‌شوند؟ چرا هیات انتخاب چهره کیومرث پور احمد را با انتخاب این فیلم تخریب کرد. شاید معیار انتخاب نام برخی از سازندگان فیلم هاست. اگر 10 فیلم خوب داریم همان 10 فیلم انتخاب شود.
محمد علی حسین نژاد نیز در پاسخ به انتقاد باقری گفت: معیار انتخاب فیلم‌ها این است که یک فیلم دستاورد هنری داشته باشد، تغییر نگاه و انسجام‌محتوایی و... در آن وجود داشته باشد. انتخاب فیلم‌ها براساس نام سازندگان صورت نمی‌گیرد. تصمیمی که تعداد فیلم‌ها چه تعداد باشد بر عهده هیات انتخاب نیست. تصمیم نهایی را دبیر جشنواره می‌گیرد. به نظر من اگر امسال 15 فیلم حضور داشت سطح جشنواره بهتر بود.
دومین میزگرد برنامه پنجشنبه شب هفت به فیلم «درخونگاه» اختصاص داشت که با حضور بازیگران این فیلم روی آنتن رفت.
امین حیایی بازیگر نقش اصلی فیلم «درخونگاه» در ابتدای این گفتگو در برنامه سینمایی «هفت» گفت: اولا فیلم نامه و دیالوگ‌های فیلم بسیار جذاب است. قرار بود این‌فیلم را سال گذشته به جشنواره برسانیم، ولی نشد.
وی افزود:فیلم و گروه بسیار قوی بود. تصویربرداری در شهر قزوین به دلیل طراحی خاص لوکیشن‌ها انجام شد و من یکی از خاص‌ترین نقش‌های کارنامه هنری خود را ایفا کردم.
ژاله صامتی بازیگر دیگر این فیلم نیز گفت: من آخرین نفری بودم که به فیلم اضافه شدم. اجازه خواستم که با امین حیایی و مهراوه شریفی نیا فیلم را بخوانم و بعد قبول کنم که بعد از همراهی بچه‌ها نقش را پذیرفتم. من اساسا عاشق بازی کاراکتر‌های سخت هستم.«درخونگاه» یکی از سخت‌ترین کار‌های ما بود، اما در کنار سختی‌ها آنقدر تیم درجه یک بود که سختی‌ها را کنار زد.
مهراوه شریفی نیا نیز که در فیلم «درخونگاه» ایفای نقش کرده بود،گفت:من از بهار سال گذشته فیلمنامه را خواندم و نقش را پذیرفتم. فیلم را بسیار دوست داشتم و برای آن صبر کردم.
تا آخر جشنواره فکر نمی‌کنم فیلمی به بدی فیلم تیغ و ترمه ببینم در ادامه این برنامه مسعود فراستی و کامیار محسنین به نقد و بررسی آثار اکران در سینمای رسانه پرداختند.
کامیار محسنین در ابتدای میز نقد با انتقاد شدید از فیلم «تیغ و ترمه» به کارگردانی کیومرث پور احمد گفت: فیلم‌ «تیغ و ترمه» یه خبر خوب داشت آن هم اقتباس از یک رمان بود و نکته آن هم این است که کسی که فیلم را ببینید دیگر حاضر نیست کتاب را بخواند اما این فیلم شخصیت‌ها را نمی‌شناسد و نمیداند چگونه میخواهد فیلم را روایت کند.
مسعود فراستی نیز فیلم پوراحمد را از زیر تیغ نقد خود عبور داد و گفت: هیچ حد و مرزی در برخورد با تابو‌های اجتماعی در این فیلم نداریم. فکر نمی‌کنم تا روز آخر جشنواره فیلمی در این حد بد ببینم! چرا باید فیلمی مثل «تیغ و ترمه» در جشنواره وجود داشته باشد شاید به خاطر واهمه از یک اسم!
مسعود فراستی در نقد فیلم «بنفشه آفریقایی»گفت:نمای اول فیلم به طور کلی پرت است! ترکیب رنگ‌ها کارت پیتالیست واقعی نیست و تبدیل به هارمونی رنگی فیلم نمی‌شود. آن‌میزان کسالتی که این فیلم به وجود می‌آورد و دنیایی که این زن و مرد دارند مرا وارد حس نمی‌کند. این فیلم؛ فیلم بدی نیست، ولی به شدت کسالت آور است.
کامیار محسنین در نقد فیلم گفت: تصویر فیلم‌«بنفشه آفریقایی» در رنگ بندی باعث دور شدن از ناتورالیسم می‌شود و یک‌جلوه دیداری متفاوت در سینمای ایران مطرح می‌کند. این فیلم به مخاطب این‌امکان را می‌دهد که در لحظه‌های حساس بخندد. کارگردان لحظه‌های حساس را به خوبی به تصویر کشیده است. البته کارگردان‌های ما در شوخ نویسی به شدت محافظه کار شده اند.
فراستی:«درخونگاه» سقوط کامل کارگردان است مسعود فراستی در نقد فیلم سینمایی «درخونگاه» گفت: این فیلم سقوط کامل کارگردان است. نما‌های فاجعه بار که تصویربردار در زندان گرفته است یکی از بدترین‌های حال حاضر جشنواره است. آدم‌ها همه شوخی و توهین آمیز هستند.
وی افزود:به حدی تصور بد پشت فیلم است که نمی‌توان درباره آن صحبت کرد. دیالوگ نویسی، شخصیت پردازی، به شدت ضعیف است. مرگ شخصیت فیلم واقعا بی معناست؛ تبدیل دوستی با یک نیاز غریضی به شدت توهین آمیز است. این فیلم نشان دهنده یک خانواده از بین رفته است. شخصیت سازی و فضا سازی این فیلم به شدت ضعیف است. کارگردان نتوانسته از بازیگر یک حس و بازی را به خوبی بگیرد و فیلم بدون فکر ساخته شده است. حرکت دوربین، گذشته نامفهوم بازیگران همه و همه سخت و گیج کننده است و اصلا کارگردان نفهمیده چه ساخته است!
مسعود فراستی: من پیشنهاد می‌کنم که برای تهیه کننده فیلم یک نشست بگذاریم تا درباره واژگان صحبت کنیم.
کامیار محسنین گفت: درخونگاه در چند سکانس دوربین می‌خواهد کار‌هایی را انجام دهد که اصلا موفق نیست. اما درمورد برخی سکانس‌ها به شدت تصویربرداری خوبی شده است. من فیلم را زیاد منفی نمی‌بینم.
وی افزود:شخصیت اصلی اغراق شده است و فیلم بدون فکر نیست. مشکل اصلی فیلم دیالوگ‌های فیلم است. اما انتخاب این نوع فیلم‌ها برای جشنواره فیلم فجر برمبنای چه معیاری است؟ میخواهیم بگویم آستانه تحمل ما در این موارد زیاد شده است؟ این فیلم‌ها ربطی به چهل سالگی انقلاب ندارد.
محسنین گفت: ما در جشنواره قرار بود با دو فیلم‌ «تختی» و «درخونگاه» ادای دین به دو شخصیت کنیم، ولی با هر دو فیلم بزرگترین ضربه را به افراد زدیم.
انتهای پیام/