بزرگنمایی:

تبسم مهر - دیوان شعر «جذبه موسوی» و نسخه‌های خطی نفیس به خط زنده‌یاد آیت الله سید عبدالعلی آیت اللهی، امام جمعه فقید لارستان رونمایی شد

به گزارش خبرگزاری رمهر، از دیوان شعر «جذبه موسوی» و نسخه‌های خطی نفیس به خط زنده‌یاد آیت الله سید عبدالعلی آیت اللهی، امام جمعه فقید لارستان، با حضور اشرف بروجردی، رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی، عبدالواحد موسوی لاری، علاءالدین بروجردی، نماینده مردم بروجرد و اشترینان در مجلس و جمعی زیادی از مسئولان و اهالی فرهنگ و هنر، شاعران، مداحان اهل بیت در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران رونمایی شد.
آیت الهی توانست خود را بدون تبلیغ معرفی کند
عبدالواحد موسوی لاری در این آیین گفت: فکر می‌کنم آیت الله آیت اللهی جز نادر مردانی است که در زمان حیات توانست خود را بدون تبلیغ معرفی کند.
او افزود: آیت الله آیت اللهی انقدر آراستگی به صورت طبیعی داشت که هر کس یکبار او را دیده بود این موضوع برایش قابل فهم فهم بود.
موسوی لاری بیان کرد: او انسانی فرهیخته، عالمی عامل، فرهیخته ای فرزانه، فقیهی فیلسوف، فیلسوفی عارف، عارفی شاعر، شاعری هنرمند بود.
وی اظهار کرد: در زمانی که در دولت حضور داشتم هر زمان فرصتی به دست می‌آمد به خدمت او میرفتم و از محضرش استفاده می‌کردم و لحظاتی که با او داشتم از شیرین‌ترین لحظات برای من بود.
موسوی لاری گفت: کسانی که در مسند خطابه امام جمعه قرار می‌گیرند به واسطه چند خطی که از مقام معظم رهبری دریافت می‌کنند، ویژگی و جایگاهی دارند که باقی مردم از آن برخوردار نیستند. اما به عقیده من آیت الله آیت اللهی علاوه بر این ویژگی به جایگاه نماز جمعه اهمیت داده است.
موسوی لاری ادامه داد: او در منطقه لارستان همیشه با لفظ آقا خطاب می‌شد چراکه با دیگران با آقایی برخورد می‌کرد.
او افزود: آیت الله آیت اللهی با ضمیر روشن آنچنان با نسل جدید خوب ارتباط برقرار می‌کرد که گویی با آن‌ها هم نسل است.
آیت الله آیت الهی با مردم و برای مردم زندگی می‌کرد ش
در ادامه این نشست علاءالدین بروجردی، نماینده مردم بروجرد در مجلس درباره ویژگی‌های شخصیت آیت الله آیت اللهی با تاکید بر اینکه یکی از مهمترین ویژگی‌های او مردمی بودن بود افزود: زلزله سنگین و خسارت باری در سال 1339 منطقه لارستان را درگیر کرد. پس از این رخداد تلخ بسیاری به آیت الله آیت اللهی گفتند که ممکن از در اثر پس لرزه‌ها اتفاق ناگواری برای شما رخ دهد و بهتر است در اینجا نمانید؛ اما ایشان گفت می‌خواهم در کنار مردم باشم و منطقه را ترک نکرد.
نماینده مردم بروجرد و اشترینان در مجلس ادامه داد: یک دوره که او برای عمل جراحی قلب به تهران آمده بود، مقام معظم رهبری به عیادت آمدند. زمانی که آیت الله آیت اللهی متوجه حضور رهبر انقلاب شد با حال وخیم به استقبال ایشان رفت و این موضوع را بر خود واجب می‌دانست.
او افزود: مقام معظم رهبری در آن دیدار به او گفتند «در تهران بمان و کمی استراحت کن» اما آیت الله آیت اللهی به رهبری گفت «من بدون مردم نمی‌توانم زندگی کنم» و به لار بازگشت.
بروجردی با بیان اینکه آیت الله آیت اللهی با مردم و برای مردم زندگی می‌کرد گفت: عشق و ارادت مردم به او محدود به شیعیان نبود و از برادران اهل سنت هم به او ارادت داشتند و بزرگان اهل سنت لارستان بارها در جلسات مختلف بیان می‌کردند که «ما بیش از شیعیان به آیت الله آیت اللهی علاقه داریم».
او تاکید کرد: مادیات برای او بی ارزش بود و مناعت طبع بسیار بالایی داشت.
نماینده مردم بروجرد و اشترینان در مجلس گفت: با توجه به اینکه عشایر بسیاری هم در منطقه فارس وجود دارد، آن‌ها هم همیشه علاقه خود را به صورت‌های مختلف نشان می‌دادند. ناصر خان قشقایی که یکی از بزرگان ایل قشقایی بود، پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای اعلام همبستگی نزد آیت الله آمد.
او افزود: در سفری که مقام معظم رهبری به فارس داشتند فرمودند «به احترام آقای آیت اللهی به لار می‌روم». در آن سفر با توجه ازدحام اقشار مختلف مردم برای استقبال، رهبر انقلاب فرمودند که من ایشان را به منزل ببرم. وقتی این بیان رهبری را به آیت الله آیت الهی گفتم، او صراحتا گفت باید برای خوش آمد خدمت ایشان برسم. این در حالی بود که ازدحام جمعیت بسیار زیاد و رفتن به جایگاه استقبال بسیار سخت بود.
بروجردی گفت: سال 1342 و در اوج فشار‌های رژیم شاه به امام خمینی(ره)، او قصیده انقلابی سرود که در آن هجویاتی به شاه و اطرافیان او وجود داشت.
نماینده مردم در مجلس افزود: او در زمان جنگ تحمیلی هم یکی از محورهای جمع آوری کمک برای رزمندگان بود و حتی چندبار هم به جبهه‌های جنگ عازم شده بود.
او افزود: تربیت شخصی مانند آیت اللهی در این زمانه بسیار سخت است و این کار سازمان اسناد و کتابخانه ملی که برای این قبیل افراد بزرگداشت برگزار می‌کند و در برخی موارد هم اسناد باقی مانده از این بزرگان را نگهداری می‌کند و به دست آیندگان می‌رساند، قابل تجلیل است.