بزرگنمایی:

تبسم مهر - به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ ، گروه‌های پژوهشی بسیاری در سال‌های اخیر با الهام از الیافی که صدف‌های سیاه برای چسبیدن به صخره از آنها استفاده می‌کنند، چسب‌های ضد آب گوناگونی ابداع کرده‌اند اما حتی ممکن است صدف‌های سیاه هم به خاطر آلودگی دریایی ناشی از میکروپلاستیک ، قدرت چسبندگی به صخره را از دست بدهند.
صدف‌های سیاه به جای استفاده از چسب زیستی مایع، پروتئین‌هایی را از خود ترشح می‌کنند که به صورت الیاف محکمی موسوم به "رشته‌های بایسال " (byssal threads) تبدیل می‌شوند. شبکه‌های شکل گرفته با این الیاف، به صدف‌های سیاه کمک می‌کنند به سطوح زیر آب متصل شوند.
دانشمندان "دانشگاه آنگلیا راسکین "(ARU) انگلستان به سرپرستی دکتر " دنیل گرین "(Dannielle Green)، تأثیر ضایعات پلاستیکی کوچک را بر این الیاف بررسی کردند.
این گروه پژوهشی که در آزمایشگاه دریایی " پورتافری "(Portaferry) کار می‌کنند، گروهی از صدف‌ها را به شکل نوبتی و در یک دوره 52 روزه در معرض دوزهایی از میکروپلاستیک غیرقابل تجزیه پلی‌اتیلن قرار دادند.
پس از آزمایش پی در پی صدف‌ها مشخص شد که این موجودات نسبت به یک گروه کنترل شده که در معرض میکروپلاستیک‌ها قرار نگرفته بودند، رشته‌های بایسال کمتری تولید می‌کنند و این موضوع، نیروی عمودی لازم صدف‌ها را تا 50 درصد کاهش می‌دهد.

دانشمندان پس از تحلیل پروتئین‌های موجود در مایع بدن صدف‌ها که برای آنها مانند خون است، دریافتند قرار گرفتن در معرض میکروپلاستیک‌ها ، علاوه بر تحت تأثیر قرار دادن متابولیسم بدن صدف‌ها، نوعی واکنش قوی ایمنی در آنها ایجاد می‌کند و موجب می‌شود الیاف کمتری ترشح کنند.
گرین در این باره گفت: رشته‌های بایسال به صدف‌ها در زاد و ولد کمک می‌کنند و عضلات آنها را در برابر شکارچیان محکم می‌سازند. کاهش این رشته‌ها علاوه بر کاهش زاد و ولد ، تأثیر بسیاری بر تنوع زیستی این موجودات خواهد داشت زیرا ضعف عضلات موجب می‌شود موج یا جزر و مد به راحتی آنها را از صخره جدا کند.
این پژوهش، در مجله "Environmental Pollution" به چاپ رسید.
انتهای پیام