بزرگنمایی:

تبسم مهر - به گزارش ایسنا، در ابتدای این نشست غلامرضا عزیزی از پژوهشگران حوزه تاریخ شفاهی با اشاره به گروه‌های ایجاد شده پس از انقلاب توضیح داد: پس از انقلاب با چند گروه روبرو شدیم، آنها اطلاعاتی داشتند که هیچ جا ثبت نشده بود و موجب می‌شد با انبوهی از اطلاعات سر و کار داشته باشیم و نیاز ثبت آنها احساس می‌شد. ویژگی اطلاعاتی که ثبت نشده باشد باعث شد پروژه تاریخ شفاهی پس از انقلاب آغاز شود و پیش رود.
عزیزی افزود: اینکه پس از دفاع مقدس و با حضور رزمندگان و آزادگان با کم بودن اطلاعات و یا اطلاعات یک سوگرایانه روبرو بودیم از این رو باعث شد تاریخ شفاهی ارزش دو چندان پیدا کند. ما در پدیده تبدیل خاطره به تاریخ سراغ موضوعاتی می‌رویم که از نظر خودمان مهم است اما در تاریخ شفاهی باید مصاحبه کننده فعال و درباره تاریخ اطلاعاتی داشته باشد.
وی با بیان اینکه در رابطه با بیان تاریخ شفاهی چند روش وجود دارد، گفت: وقتی مخاطب خاص داریم باید نحوه و روشی که مخاطب علاقه و توجه دارد را انتخاب کنیم. بیان واقعیت‌ها به وسیله سازمان‌ها در تاریخ نویسی مهم است و نباید واقعیت را کم یا حذف کنند. باید واقعیت تاریخ شفاهی را به هر زبانی اعم از علمی و خاص کودکان بگوییم.
عزیزی افزود: باید برای هر قشر خاص زبان خاصی انتخاب شود. همچنین باید نقدها منطبق با روشی باشد که برای بیان تاریخ شفاهی انتخاب شده است. تاریخ شفاهی زاییده انقلاب اسلامی بود. پس از انقلاب اسلامی، با پدیده دفاع مقدس روبرو شدیم که در تاریخ انقلاب اسلامی نیز تأثیرگذار بوده است.
وی ادامه داد: دفاع مقدس ریشه در انقلاب اسلامی دارد و تاریخ شفاهی را هرکس نوشته باشد از انقلاب اسلامی نشأت گرفته است و متن تاریخ به هر زبانی تولید شود، تاریخ است. مصاحبه‌های تاریخی همانند هر منبع تاریخی دیگر ممکن است استفاده کننده نهایی برداشت دیگری داشته باشد. بسیاری از کسانی که تاریخ شفاهی را نقد می‌کنند یک روشی را انتخاب کرده‌اند که این به نظر بنده غلط است بلکه باید روش نقد بر اساس روش گردآوری باشد.
در ادامه نشست مرتضی رسولی‌پور از فعالان حوزه دفاع مقدس یادآور شد: بعد از انقلاب اسلامی مهم‌ترین دستاورد در تاریخ نگاری آزاد شدن اسناد و مدارک مربوط به تاریخ پهلوی بوده است. امروز به برکت آزاد شدن اطلاعات و اسناد و بیان خاطرات رجال پیش از انقلاب موجب شد رژیم پهلوی را بهتر بشناسیم.
وی افزود: هزینه‌هایی که برای جمع‌آوری اطلاعات از همسران شهید شده و اینکه چقدر منطبق با واقعیت است، می‌تواند موضوع تحقیق باشد. در خاطرات، افراد محور هستند اما در تاریخ شفاهی موضوعات مطرح هستند. تاریخ شفاهی یک مصاحبه مطبوعاتی نیست بلکه باید به حل مسئله کمک کند.
رسولی پور خاطر نشان کرد: تاریخ شفاهی همان تاریخ است و نمی‌توان میان آنها تفکیک قائل شد اما دستیابی به اطلاعات از طریق گفتگو انجام می‌شود و شیوه‌ای است که ما را به مقصد می‌رساند.
انتهای پیام