سواک نظریان در گفتگو با مهر:
«خرده جنایتهای زناشوهری» هشدار میدهد/ طلاق عاطفی زوجهای ایرانی
فرهنگی و هنری
بزرگنمایی:
تبسم مهر - کارگردان نمایش «خرده جنایتهای زناشوهری» با اشاره به داستان نمایش عنوان کرد این اجرا تلاش میکند به زوج هایی که به طلاق عاطفی رسیده اند، تلنگر بزند.
تبسم مهر - کارگردان نمایش «خرده جنایتهای زناشوهری» با اشاره به داستان نمایش عنوان کرد این اجرا تلاش میکند به زوج هایی که به طلاق عاطفی رسیده اند، تلنگر بزند.
سواک نظریان کارگردان نمایش «خرده جنایتهای زناشوهری» که به تازگی اجرای خود را در تماشاخانه استاد پرستویی آغاز کرده است درباره انتخاب این متن برای اجرا به خبرنگار مهر گفت: حدود 10 ماه قبل نمایشنامه «خرده جنایتهای زناشوهری» نوشته اریک امانوئل اشمیت را خواندم و بعد از مطالعه متن بود که متوجه شدم مضمون این اثر چقدر شبیه به زندگی بسیاری از زوجهای ایرانی است که دچار طلاق عاطفی شده اند.
وی ادامه داد: البته این متن اثری جهان شمول است و مشکل زن و شوهر نمایش میتواند برای هر زوجی در هر کشوری رخ دهد. زمانی که زن یا شوهر انتظار دارد که همسرش تبدیل به آن چیزی شود که خودش میخواهد و خود واقعی همسرش را نمیپذیرد شاهد بروز اختلافاتی بین زوجها هستیم و این اختلافات و حل نشدنشان در نهایت به طلاق عاطفی میانجامد که این روزها بسیار شاهدش هستیم.
نظریان یادآور شد: معتقدم آدمها باید حرف دلشان را به هم بزنند و مشکلاتشان را با یکدیگر در میان بگذارند و در نهایت از افرادی متخصص برای حل اختلافاتشان کمک بگیرند چون بسیاری از زوجها با هم سخن نمیگویند و دلخوری هایشان را به روی یکدیگر نمیآورند و همین مسایل در نهایت آنقدر بزرگ و ریشه دار میشود که ازدواجشان را از درون خشک میکند.
این کارگردان تئاتر عنوان کرد: در اجرای این نمایش تلاشم این بوده زوج هایی که این اثر نمایشی را میبینند و در آستانه طلاق عاطفی هستند به خودشان بیایند و زندگی شان را نجات دهند چون این اختلافات در نهایت روی فرزندان و آینده آنها نیز تاثیر میگذارد.
وی در پایان صحبت هایش اظهار کرد: طراحی صحنه و فضاسازی نمایش کاملا شبیه به یک خانه واقعی است و تلاش کردیم خانه با آکسسوارهایی که در آن قرار گرفته است شبیه منزل یک نقاش و نویسنده باشد.
میلاد قنبری و آنی آرزومانیان بازیگران نمایش «خرده جنایتهای زناشوهری» هستند که تا 10 بهمن ماه ساعت 20 در تماشاخانه استاد پرستویی به صحنه میرود.
در خلاصه داستان نمایش آمده است: ژیل و لیزا نماد زوجهای امروز هستند با همان شکها، جداییها و خشمهایی که ریشه در گذشته دارند. زخمهای به جا مانده از گذشته که در میان عشق و شادیها رخنه میکند، به عمق میرسد، ریشه میدواند و جدایی میآورد و طلب فریاد میکند.