بزرگنمایی:

به گزارش تبسم مهر، مارچلو لیپی اعتراف کرد تصمیم به جدایی از تیم ملی ایتالیا بعد از قهرمانی در جام جهانی 2006 سخت اشتباه بوده. این مربی افسانه‌ای در مصاحبه با کوریره دلو اسپورت به مسائل مختلفی اشاره کرد. او که آتزوری را در آلمان به چهارمین عنوان جهانی‌اش رساند، بلافاصله استعفا کرد اما دومین حضور او فاجعه‌بار بود و ایتالیا از مرحله گروهی جام جهانی 2010 کنار رفت. لیپی گفت: «من هر چیزی که رویای بردنش را داشتم، بردم اما یک اشتباه بزرگ داشتم، من نباید تیم ملی را ترک می‌کردم و هرگز نباید برمی‌گشتم. تصمیم به بازگشت به این جهت بود که در جدایی از تیم ملی بعد از قهرمانی جام جهانی اشتباه کرده بودم بنابراین یک اشتباه نه بلکه دو اشتباه مرتکب شدم. در آفریقای جنوبی اشتباه سوم را انجام دادم وقتی خیلی دیر فهمیدم که بعضی از بازیکنان تمام شده‌اند. من همچنین خیلی بدشانس بودم چون بوفون، پیرلو و نیمی از دروسی را از دست دادم، می‌گویم نیمی چون دانیله مشکل مصدومیت ساق پا داشت.»

لیپی همچنین گفت ماسیمیلیانو آلگری، لوچانو اسپالتی و کارلو آنچلوتی او را یاد خودش می‌اندازند. او پیش از این روی نیمکت یوونتوس، ناپولی و اینتر نشسته و در پاسخ به سوالی که کدام یک از مربی‌های این سه تیم به او شباهت بیشتری دارند، گفت: «باورتان می‌شود اگر بگویم هر سه؟ شباهت آلگری بیشتر از بقیه است، او مثل من وقتی 46 سال داشت مربی یوونتوس شد و همچنین مثل من در نخستین تلاش قهرمان لیگ شد. ما هر دو رگ و ریشه توسکانی داریم مثل لوچانو. اگر فکر کنید، هر سه نفر می‌دانند چطور یک تیم را بسازند، روحیه مثبت را انتقال دهند، بازیخوانی کنند و با لحظات سخت و متفاوت روبه‌رو شوند. آنچلوتی شاید از این جهت مزیت دارد که هم بازیکن و هم مربی تیم‌های بزرگ بوده که در آنها بردن الزام است و باختن مایه بی‌اعتباری. او خیلی خوب این را می‌داند. کارلو تیم را دستش می‌گیرد، همه را درگیر می‌کند و باعث می‌شود احساس اهمیت کنند. این در طول یک فصل اهمیت زیادی دارد. او کار مائوریتزیو ساری را به طور کامل از بین نبرده، عناصر مفید را حفظ کرده و نکته‌های مثبت خودش را اضافه کرده. درباره اینتر هم تفاوت این است که در تیم خودباوری ایجاد شده. پنج، شش پیروزی پشت سر هم می‌تواند ذهنیت تیم را عوض کند و به هدفگذاری تیم شکل بدهد. حالا اینتر از قدرتش آگاه است و می‌داند چطور در هر زمانی می‌تواند نتیجه بگیرد. اسپالتی هم همه را درگیر می‌کند. رم قوی است اما باید خودش را بیشتر باور کند، به چند نتیجه خوب احتیاج دارند و اوزبیو دی‌فرانچسکو باهوش و آماده است.»

بیشتر شهرت لیپی به خاطر مربیگری در یوونتوس است جایی که در دو دوره مربیگری پنج اسکودتو و یک لیگ قهرمانان برد، او درباره بانوی پیر گفت: «کریستیانو رونالدو به موقع آمد اگر او سه یا چهار سال قبل وقتی رئال، بارسلونا و بایرن سلطه داشتند، می‌آمد اثرش کمتر بود. حالا یوونتوس هم‌سطح تیم‌های طراز اول اروپا است، رشد زیادی کرده و من حس مثبتی درباره این تیم دارم. شاید رونالدو درست همان بازیکن رئال نباشد اما خودش را به‌عنوان بازیکن یووه بالا می‌کشد. خیلی سریع خودش را نشان داده و هم‌تیمی‌ها او را پذیرفته‌اند چون قدرتش در زمین را دیده‌اند. اگر حداقل تا به حال کمتر موفق بوده به خاطر این بوده که در فوتبال دفاعی‌تری بازی می‌کند. پائولو دیبالا هم خوب است و این دو با گذشت زمان درک بهتری از هم پیدا می‌کنند.»

مربی 70 ساله تیم ملی چین گفت در آخرین روز ژانویه کارش را ترک می‌کند اما به دنبال کار با یک تیم ملی دیگر است. او که با گوانگژو اورگرانده قهرمان آسیا نیز شده، آماده بازگشت به اروپا است: «شش سال است، تجربه خوبی بود و بعد از جام ملت‌های آسیا به پایان می‌رسد. فدراسیون فوتبال چین پیشنهاد تمدید چهار سال و نیمه داده تا پایان جام جهانی آینده اما فکر نمی‌کنم قبول کنم. باید به خانه بروم و مدتی آنجا بمانم. باید باتری‌هایم را شارژ کنم، خسته شده‌ام و بعد از مدتی با اشتیاق و انگیزه بیشتر شروع کنم. دو یا سه سال کار و سفر، یک سال استراحت و بعد دوباره از اول؛ فرمول خوبی پیدا کرده‌ام. برای همیشه کار باشگاهی را رها کرده‌ام اما تیم‌های ملی نزدیکتر، در اروپا یا امارات. تراز عملکرد ما مثبت است، چین یکی از قوی‌ترین تیم‌های آسیا شده و ما با یک امتیاز اختلاف جام جهانی را از دست دادیم. فکر می‌کنم کارهای ساختاری خوبی انجام دادیم، من تیم‌ها را سوق دادم که روی جوانان سرمایه‌گذاری کنند و حالا همه تیم زیر 15، زیر 16 و زیر 17 سال دارند.»

از لیپی درباره رموز کارش سوال شد: «هر بار که از من دعوت می‌کنند در نشست مربیان یا جلسات آموزشی حرف بزنم، یک چیز می‌گویم: مربی برنده کسی است که در ذهن بازیکنان ماندگار شود بخصوص اگر قهرمان شوند. شما می‌توانید به آنها یاد بدهید چطور پاس‌های اریب بدهند، چطور یارگیری را دوبرابر کنند، مالکیت توپ را چگونه حفظ کنند اما اگر در گروهتان هماهنگی ایجاد نکنید، به جایی نمی‌رسید. همه فوتبال روانشناسی است و اینکه خودتان را با موقعیت‌های متفاوت منطبق کنید.»