بزرگنمایی:

«غلامرضا رمضانی» از فیلمسازانی که ژانر کودک را به مثابه ترکیبی از سرگرمی و آموزش می داند، امروز (جمعه) در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی تبسم مهر  افزود: در همه جای دنیا مرسوم است سینمای کودک ترکیب همزمان سرگرمی با مایه‌های آموزشی باشد. به کودک باید در کنار سرگرمی آموزش داد اما در سینمای ایران نه سرگرم کردن کودک را جدی می‌گیرند و نه آموزش دادن را.
وی افزود: البته چرایی آن را باید از سیاستگذاران سینما پرسید که بودجه‌های مکفی برای تولید در اختیار دارند.، در این‌باره بارها گفتیم ولی به جایی نرسیدیم و گاهی از این ذکر مصائب بی‌فایده خسته می‌شویم.
این کارگردان سینمای ایران، بها دادن به ژانر کودک در سینمای ایران را ضروری دانست و ادامه داد: این کار، سرمایه‌گذاری برای آینده یک جامعه است؛ جامعه‌ای که کودکش مخاطب محصولات غیربومی باشد دچار تعارض های فرهنگی می شود. 
رمضانی ادامه داد: همانطور که در جوامع پیشرفته در زمینه فوتبال کودکان سرمایه‌گذاری‌های اساسی انجام می‌گیرد، در سینمای کودک نیز فعالیت دارند؛ زیرا برای اینکه در آینده یک جامعه با سطح فکری بالا داشته باشند حاضر به چنین سرمایه‌گذاری‌هایی اند و برایشان هم بسیار نتیجه‌بخش بوده است. 
کارگردان فیلم سینمایی «چرخ» افزود: متاسفانه در ایران می‌خواهیم همه چیز را به صورت دکوراتیو و نمادین عرضه کنیم یعنی سینمای کودک را می‌خواهیم فقط برای دریافت بودجه؛ در صورتی که بودجه‌ای که صرف تولید محصولات کودک راهبردی نشود فایده‌ای ندارد و هر چقدر هم سمینار و همایش در این زمینه برگزار کنند آب در هاون کوبیدن است. 
وی تاکید کرد باید تولید در ژانر کودک را تقویت کرد؛ آن هم با تمرکز بر استفاده از نیروهای مجربی که بتوانند هم سرگرم کنند و هم به کودکان مفاهیم لازم برای پرورش و رشد را آموزش دهند.

** تولید محصولات آموزشی در سینمای کودک بی‌قاعده است 
رمضانی به تلاش‌های عباس کیارستمی برای تولید فیلم‌های آموزشی ویژه کودکان اشاره کرد و گفت: یادمان نرفته مرحوم کیارستمی چه زحماتی برای ساخت فیلم‌های آموزشی کشید اما پس از او هیچ کس نتوانست راهش را ادامه دهد. 
کارگردان فیلم سینمایی «همبازی» گفت: به نظر می‌رسد در آن زمان و با آن امکانات کم، حمایت از امثال کیارستمی بسیار راحت‌تر انجام می‌گرفت اما امروزه هزار مشکل سر راه قرار می‌دهند تا در نهایت فیلمساز قید ژانر کودک را بزند.
رمضانی یادآوری کرد: سه دهه قبل شرایط بسیار بهتر بود، آن زمان ایده را به مسئولان می‌دادیم و آنان چون از جنس ما بودند به راحتی می‌پذیرفتند و امکانات را در اختیار ما قرار می‌دادند ولی امروزه این گونه نیست و مصائب بسیاری جلو آدم قرار می‌دهند. 
«موانع و قوانینی که سر راه قرار داده‌اند، بسیار دست و پا گیر است و خلاصه بگویم باید از هزارتوی مشکلات گذشت و اراده آهنین داشت تا به تولید محصولات فرهنگی کودک پرداخت».
وی تولید محصولات آموزشی در سینمای کودک را «بی‌قاعده» خواند و گفت: مشخص نیست تولیدات در این زمینه باید به صورت سفارشی پیش رود یا براساس علقه‌های فیلمسازان؛ چون گاهی مدعی حمایت از ایده‌های بکر می‌شوند و ایده‌ها را با سفارش های نازل خویش ترکیب می‌کنند و گاهی هم می‌خواهند سفارش دهند اما پیشنهادشان آنقدر پیش پاافتاده است که خواندن طرح‌هایشان نیز لذتی ایجاد نمی کند. 
کارگردان «فرار از اردو» افزود: من اسم چنین وضعیتی را گذاشته‌ام «فروزشی»! در زمینه تولیدات کودک ما در وضعیت فروزشی قرار داریم؛ یعنی هر از گاه جرقه‌ای زده می‌شود و آتشی افروخته و تمام می شود تا جرقه بعدی.
این کارگردان و نویسنده بر لزوم توجه بیشتر مدیران آموزش و پرورش بر ارتباط بیشتر کودکان با سینما تاکید کرد و ادامه داد: مدیران ما هرگز تولید در سینمای آموزشی کودک و نوجوان را جدی نگرفته اند. 
رمضانی گفت: امروز به واسطه پیشرفت فناوری، تلفن‌های همراه در دست نوجوانان ماست و فرزندان ما، مدام سرشان در این تلفن‌هاست با آن به بازی‌های مختلف سرگرمند. نمی‌گویم بازی کردن بد است اما متاسفانه زیاد بازی کردن با این ابزارها، چنانکه همه می‌دانند عواقب بسیار بدی دارد و باعث نوعی توهم می‌شود.
کارگردان فیلم سینمایی «سبز کوچک» افزود: این نوجوانان باید آینده مملکت را به‌دست بگیرند و از همه بدتر آنکه والدین آنها راضی اند به جای اینکه فرزندان خود را به سینما ببرند، آنان با گوشی‌ها و بازی‌های توهم‌زا سرگرم شوند و این جای تاسف بسیار دارد. 
«اگر می‌خواهیم به لحاظ فرهنگی در 10 تا 20 سال آینده اثرگذار باشیم باید از امروز در زمینه تولید محصولات سرگرم‌کننده مطلوب کودکان و نوجوانان برنامه ریزی کنیم؛ محصولاتی که بار آموزشی لازم را برای ایجاد اعتماد به نفس در کودکان نسبت به فرهنگ و قومیت‌شان داشته باشد. اگر این کار را نکنیم در آینده با نسلی روبرو می شویم که کمترین علقه‌ای به فرهنگ خود ندارد!»