بزرگنمایی:

تبسم مهر - به گزارش ایسنا، به گفته مقامات تایلندی در هفته نخست سال نوی میلادی با افزایش دید و بازدیدها و مسافرت در این کشور تعداد تصادف‌ها، مرگ و میرها و جراحات ناشی از آن نیز به شدت افزایش می‌یابد.
تلاش‌ها برای کاهش علل این تصادف‌ها از جمله رانندگی در مستی، فساد برخی از نیروهای پلیس و اجرای ضعیف قوانین ترافیکی تاکنون نتیجه بخش نبوده است.
طبق اعلام اداره کاهش و پیشگیری از حوادث تایلند تنها از روز 27 دسامبر تا 2 ژانویه در 3791 تصادف رخ داده در این کشور، 463 نفر جان باخته اند که این تعداد با 423 مورد مرگ در کل سال گذشته تقریبا برابری می‌کند.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) برآورد کرده که هر ساله 22 هزار و 941 نفر در سوانح ترافیکی در تایلند جان می‌بازند و این امر جاده‌های این کشور را به خطرناک‌ترین جاده‌های جنوب شرقی آسیا تبدیل کرده است.
بنابر گزارش سازمان جهانی بهداشت در مورد امنیت جهانی جاده‌ها در سال 2018 میلادی این آمار بدان معناست که روزانه به طور میانگین 62 نفر در جاده‌های تایلند جان خود را از دست می‌دهند و این تعداد تنها کمی کمتر از میانگین مرگ و میر جاده ای این کشور در روزهای تعطیلات کریسمس است که روزانه 66 نفر تخمین زده شده است.
اکثریت قریب به اتفاق این مرگ و میرها، یعنی 73 درصد از آن‌ها شامل راکبان موتورسیکلت هایی است که طی دو دهه گذشته به محبوب‌ترین نوع حمل و نقل خانوارها در سراسر تایلند تبدیل شده است.
فقدان اجرای قوانین
یکی از بزرگترین موانع برای تامین امنیت جاده‌های تایلند، اجرای ضعیف قوانین ترافیکی است. بخش امنیت جاده ای وزارت داخلی تایلند اعلام کرده است که قسمت اعظم مرگ و میرهای رخ داده در تعطیلات سال نو یعنی 41.5 درصد به دلیل رانندگی در مستی و 28 درصد به دلیل سرعت غیرمجاز رخ داده است.
در سال‌های اخیر تعداد ایست‌های پلیس در اطراف مرکز استان هایی با آمار بالای تصادفات در تایلند افزایش یافته که موتورسواران را به استفاده از کلاه ایمنی تشویق می‌کنند.
اما در بسیاری از نواحی، ایست‌های پلیس بیشتر به فکر گرفتن مبلغ جریمه تا حفظ امنیت جاده و به همین دلیل در بسیاری از موارد افسران پلیس، رانندگان و موتورسواران را به بهانه گواهینامه یا کلاه ایمنی متوقف می‌کنند اما به محض گرفتن جریمه، آنها را رها می‌کنند. مقامات تایلند می‌گویند برای تامین امنیت جاده‌ها این نوع فسادها نیز باید متوقف شوند چرا که این نوع فسادها یک مسئله دو طرفه است که در آن علاوه بر این که مجریان قانون از اجرای قانون طفره می‌روند، رانندگان متخلف نیز از قانون پیروی نمی‌کنند.
طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت در سراسر تایلند تنها نیمی از راکبان موتورسیکلت‌ها و 20 درصد از ترک نشینان از کلاه ایمنی استفاده می‌کنند و فقط 58 درصد از رانندگان خودروها کمربند ایمنی خود را می‌بندند. اگرچه این ارقام طی یک دهه گذشته بهبود یافته است اما سازمان جهانی بهداشت می‌گوید در صورتی که تمامی موتورسواران از کلاه ایمنی استفاده کنند مرگ و میرهای ناشی از تصادفات موتورسیکلت‌ها می‌تواند 40 درصد کاهش یابد.
علاوه بر فقدان استفاده از کلاه ایمنی و کمربند ایمنی، سرعت غیرمجاز، رانندگی در مستی و فقدان استفاده از صندلی‌ها و نگهدارنده‌های کودک در خودروها از اصلی‌ترین خطرات ایمنی جاده‌های این کشور به شمار می‌رود.
مقامات تایلند بر این باورند که قوانین این کشور در زمینه امنیت جاده ای خوب و کافی است و مردم باید تغییر کنند و خود را ملزم به اجرای این مقررات نمایند.
اما به طور کلی تایلند در حال پیشرفت در این زمینه است. به طوری که هم اکنون تعداد مرگ و میرهای جاده ای از 36.2 نفر در هر 100 هزار نفر در سال 2015 میلادی به 32.7 نفر در هر 100 هزار نفر رسیده است.
معضلی همه گیر
تایلند تنها کشوری نیست که تلاش می‌کند تا امنیت جاده‌ای خود را بهبود بخشد. به طور کلی خطر مرگ در ترافیک جاده‌ای در کشورهای فقیرتر به نسبت کشورهای ثروتمندتر سه برابر بیشتر است. برای مثال در ویتنام بین 29 دسامبر و 1 ژانویه میلادی، 111 نفر در 147 تصادف رخ داده در این چهار روز جان باختند.
آمارهای اخیر سازمان جهانی بهداشت حاکیست در سراسر جهان تصادفات جاده‌ای هشتمین عامل مرگ و میر در تمامی گروه‌های سنی و مقدم بر ایدز و سل بوده است. به نحوی که در سال 2016 میلادی 1.35 میلیون نفر در جاده‌های سراسر جهان کشته شده‌اند.
سفیر جهانی بیماری‌های غیرمسری و آسیب‌های سازمان جهانی بهداشت با اشاره به این که امنیت جاده‌ای معضلی است که در سراسر جهان به اندازه‌ای که باید به آن پرداخته نمی‌شود، اظهار کرد: مداخلاتی چون سیاست‌ها و موارد اجرایی قوی، طراحی جاده‌های هوشمند و کمپین‌های آگاهی عمومی می‌تواند جان میلیون‌ها نفر را در طول دهه‌های آینده نجات دهد.
بنابر گزارش سی ان ان، گزارش اخیر سازمان جهانی بهداشت نشان می‌دهد پیشرفت در زمینه امنیت جاده‌ای در موارد خاصی چون قانون گذاری به خوبی صورت گرفته اما این پیشرفت به اندازه‌ای نبوده است که اهداف سازمان ملل متحد مبنی بر کاهش مرگ و میرهای ناشی از تصادفات جاده‌ای بین سال‌های 2016 تا 2020 میلادی را محقق سازد.
انتهای پیام
مترجم: مهسا سلطانی/ دبیر خبر: معصومه انصاری