بزرگنمایی:

تبسم مهر - تهران-ایرنا- سه حوزه تئاتر، سینما و موسیقی در دومین نشست نخستین روز همایش «چهل چراغ هنر؛ جستاری در چهل سال هنر انقلاب اسلامی ایران» با حضور عبدالحسین لاله‌، علی منتظری، حمید دهقانپور و کاوه خورابه برگزار شد.

به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، دومین نشست نخستین روز همایش «چهل چراغ هنر»، با هدایت عبدالحسین لاله‌، عضو هیئت علمی و رئیس گروه چند رسانه‌ای فرهنگستان هنر، برگزار شد.
موضوع دومین نشست در سه حوزه تئاتر، سینما و موسیقی است که به ترتیب علی منتظری، حمید دهقانپور و کاوه خورابه به بحث و بررسی مباحث این حوزه می‌پردداختند.
**ضرورت باز تعریف، در مرز چهل سالگی انقلاب
لاله با اشاره به موضوع همایش که واکاوی هنر در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی است، ادامه داد: مرز چهل سالگی برای ما معنا و مفهوم پختگی دارد. در این سال باید بازگشتی به گذشته و تحلیل و بررسی آنچه پشت سر نهاده‌ایم، داشته باشیم تا بتوانیم بازشناسی یا باز تعریفی از خود و آنچه انجام داده‌ایم، ارائه کنیم. هنر انقلاب اسلامی چهار دهه را پشت سر گذاشته که هر کدام از این دهه‌ها، مختصات و ویژگی‌های خاص خود را دارند که در ارتباط مستقیم با مباحث و مسایل روز جامعه در آن زمان بوده‌اند.
عضو هیئت علمی فرهنگستان هنر به چهار محور اشاره کرد و گفت: هر سه حوزه تئاتر، سینما و موسیقی با مسایل مختلفی مواجه‌اند که هر کدام از حوزه‌های دولتی و غیر دولتی سعی دارند تا به تحلیل درستی از این مباحث دست پیدا کنند. ابتدا باید به فقر پژوهشی اشاره کنم که در این حوزه‌ها وجود دارد؛ بحث دوم، چالشی است که آثار هنری با پدیده‌های هنری و اقتصادی و سیاسی دارند.
عبدالحسین لاله سومین محور را عدم تناسب میان دانشجویان و مباحث هنری دانست و ارجحیت یافتن کمیت بر کیفیت را از جمله چالش‌هایی شمرد که در مباحث امروز هنر وجود دارد. وی آخرین محور را جشنواره‌زدگی نامید و آن را مبحثی دانست که موجب عدم رشد و توسعه هنر می‌شود.
**تئاتر و انقلاب به یکدیگر خدمت کردند
علی منتظری در ادامه نشست، با موضوع «مروری بر چهل سال تئاتر ایران؛ دستاوردها، چالش‌ها و چشم‌انداز آینده» سخنان خود را با یاد معمار کبیر انقلاب اسلامی آغاز کرد و امام(ره) را شخصیتی تاثیرگذار بر عرصه بنیان‌های فرهنگ و هنر شمرد. وی از درگذشتگان و پیش‌کسوتان حوزه تئاتر نام برد و اظهار داشت: سمندریان، اکبر رادی، عزت‌الله انتظامی، جعفر والی، جمشید اسماعیل‌خانی، انوشیروان ارجمند، احمد آقالو، داوود رشیدی، سعدی افشار، هاشم فیاض و ... از جمله کسانی هستند که تئاتر ایران مدیون آنهاست.
منتظری در ادامه به شهید آوینی، شهید اهل قلم، اشاره کرد که در راه اعتلای فرهنگ و هنر بسیار تلاش کرد و افزود: هنر نمایش، هنری اجتماعی است و هنری است که دغدغه مردم را دارد. یکی از اصلی‌ترین مسایل ما هنرهایی است که آلام اجتماعی را بازتاب می‌دهند و نمایش یکی از این هنرهاست.
رئیس گروه هنرهای نمایشی فرهنگستان هنر در ادامه تصریح کرد: اگر بخواهیم مقوله تئاتر ایران و انقلاب را بررسی کنیم، باید بگوئیم هم تئاتر به انقلاب خدمت کرد، هم انقلاب به تئاتر. چرا که تئاتر در دوران قبل از انقلاب بسیار محجور بود. بازیگران تئاتر را کسی نمی‌شناخت. بعد از انقلاب بسیاری از بازیگران تئاتر به عرصه سینما و تلویزیون راه یافتند و به نوعی آن را نجات دادند و آن را از حالت مبتذل خارج کردند.
وی سپس به جشنواره‌ها اشاره کرد که موجب رشد و رونق بسیار تئاتر شده و گفت: بسیاری از هنرمندان بزرگ کشورمان مانند محمود پاک‌نیت و همسرشان مهوش صبرکن، امین تارخ، برادران ارجمند و... از جشنواره‌های استانی وارد عرصه هنر شدند و به این کشور خدمت کردند. ما باید به تئاتر استان‌ها توجه خاص داشته باشیم.
علی منتظری در پایان سخنان خود به سیاست‌های هنرهای نمایشی مورد تصویب در شورای عالی انقلاب فرهنگی اشاره و خاطر نشان کرد: تئاتر ایران دارای نظام و سیاست‌گذاری است که در سال 1378 به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده است و می‌توان از آن به عنوان اولین سندهایی نام برد که در شش ماده به مباحث گسترده حوزه تئاتر رسیده است.
**سال‌های پیش از انقلاب، سینما به حد ورشکستی رسید
حمید دهقانپور دومین سخنران نشست همایش «چهل‌چراغ هنر» بود که مقاله خود را با عنوان «واکاوی شیوه‌های جذب سرمایه در سینمای پس از انقلاب» ارائه داد. وی با اشاره به این مطلب که مباحث ارائه شده بیشتر پیرامون مسایل آماری است تا محتوایی سینما سخن آغاز کرد و گفت: سینما مجموعه‌ای به هم پیوسته از شش عنصر سالن، تماشاگر، میزان تولید، میزان فروش، توزیع و نمایش است. بخش عمده‌ای از اساس سینما به پول و سرمایه برمی‌گردد.
وی آمارهایی از فروش فیلم در سال‌های 1356 و 1357 ارائه کرد که میزان فروش فیلم را بسیار پایین و در حد ورشکستگی نشان می‌داد و در ادامه افزود: در سال‌های پیش از انقلاب سینما به پایین‌ترین سطح خود و به حد ورشکستی رسید و امکان ادامه حتی برای فیلم‌هایی که با عنوان فیلم فارسی از آن یاد می‌شود نیز وجود نداشت.
این پژوهشگر در ادامه به جذب سرمایه برای ساخت فیلم‌ها پرداخت و افزود: برای ساخت فیلم، جذب سرمایه از مهم‌ترین مباحث است و در این مبحث، فیلم‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند، یکی فیلم‌های با بودجه اندک و دیگر فیلم‌های فاخر که هزینه سنگینی را در بر خواهند داشت. یکی از شیوه‌های متداول برای جذب سرمایه، حمایت‌های دولتی است که از آن جمله می‌توان به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، انجمن سینمای جوان، وزارت ارشاد، صدا و سیما و ... اشاره کرد. این نهادها در دهه 60 سرمایه زیادی را به فیلم‌های فاخر اختصاص دادند. در این زمان ما کارنامه بسیار خوبی را در حوزه سینما می‌بینیم. حتی در این دوره بنیاد سینمایی فارابی تاسیس می‌شود. فارابی سرمایه بسیاری را برای راه‌اندازی سینما هزینه می‌کند و مباحث تهیه ابزار و تهیه نگاتیو، به عنوان دو عنصر مهم سینما، را مورد توجه قرار می‌دهد.
وی به وضعیت سینما در دهه‌های مختلف پرداخت و دوران طلایی سینمای ایران را مربوط به دهه 60 قلمداد کرد و گفت: در دهه 60 سینمای ایران به یکباره دچار تحول شگرفی شد. تا قبل از این دهه، محور اصلی فیلم‌ها را کارگردان‎‌ها تشکیل می‌دادند؛ اما این روند تغییر کرد و ستاره‌ها محور اصلی فیلم‌ها شدند. در این دوره فیلم‌های بسیاری به جشنواره‌ها راه پیدا کردند. این راه در دهه هفتاد نیز با رشد ژانرهای مختلف ادامه پیدا کرد.
دهقانپور به رشد فزاینده نرخ بلیط سینما اشاره و آن را مورد نقد قرار داد و افزود: متاسفانه ما با رشد عجیب در نرخ بلیط مواجه‌ایم و این در جذب سرمایه و فروش فیلم‌ها بسیار تاثیر داشته است. عجیب‌تر آنکه در دسته‌بندی فیلم‌ها به «الف»، «ب»، «جیم» و «دال» متاسفانه آمار فروش فیلم‌های «دال» در این سال‌ها بسیار بالا بوده است.
وی در پایان سخنان خود به فروش فیلم در ژانرهای کودک و نوجوان، اجتماعی، سیاسی و ... در دهه‌های مختلف پرداخت و آنها را مورد بحث و بررسی قرار داد.
**مسیقی انقلاب حامل پیام‌ها و آرمان‌های ما بود
کاوه خورابه، پژوهشگر عرصه موسیقی به عنوان آخرین سخنران نشست اولین روز همایش «چهل چراغ هنر»، که مقاله خود را با عنوان «گفتمان موسیقی ایران در چهل سال اخیر» ارائه داد، گفت: موسیقی ردیف دستگاهی، موسیقی نواحی، موسیقی کلاسیک و موسیقی پاپ و مردم پسند در دوران و زمان‌های خاص و در دهه‌های مختلف مورد توجه قرار گرفت. موسیقی که زمانی به قهقرا و ابتذال رفته بود، دوباره به موسیقی ارزشمند بعد از انقلاب تبدیل شد و حامل پیام‌ها و آرمان‌های ما بود.
خورابه به فرهنگ موسیقایی کشور در دهه‌های مختلف اشاره کرد و ادامه داد: موسیقی مفهومی ذهنی و انتزاعی است و به همین دلیل در مباحث اندیشه جای می‌گیرد و اگر بخواهیم در چهار دهه گذشته به آن بپردازیم، باید آن را با عناصر ایدئولوژیک مورد بررسی قرار دهیم.
وی در همین زمینه افزود: اگر بخواهیم موسیقی را مغایر موازین و ایدئولوژیک انقلاب بدانیم، باید همه هنرها را مغایر با آن قلمداد کنیم. این در حالی است که ما با موسیقی مواجه هستیم که بعد از انقلاب اسلامی متولد شد. این موسیقی در راه اهداف انقلاب بود. حتی شعارها، آهنگین و وزن‌دار بودند و انقلاب موسیقی را از آن خود کرد. در دوران جنگ و دفاع مقدس هم همین‌گونه است و استادان بزرگی مانند شجریان، لطفی و ناظری اجراهایی دارند که هنوز یادآور آن دوره زمانی است.
وی در پایان سخنان خود به آمارهایی اشاره کرد که از رشد و توسعه هنر موسیقی کشور خبر می‌داد و خاطر نشان کرد: آمارهایی که به آن اشاره می‌کنم، شامل کاست، کنسرت، اجراهای صحنه‌ای و ... است.
وی افزود: به طور مثال در سال 1396 آماری، 2499مجوز کنسرت، 495 مجوز نشر آلبوم، 26 مجوز آلبوم تصویری، 265 مجوز نماهنگ و 1150 مجوز تک آهنگ، صادر شده است. در زمینه آموزشی نیز، قبل از انقلاب اسلامی تنها یک دانشگاه هنر و یک مدرسه موسیقی بود که امروزه به چندین دانشگاه، 15 هنرستان، 1500 آموزشگاه موسیقی، آموزش‎‌های خصوصی و ... ارتقاء یافته، که این بیانگر رشد و اعتلای موسیقی در چهار دهه گذشته است.
دومین نشست نخستین روز همایش «چهل چراغ هنر»، با هدایت عبدالحسین لاله‌، عضو هیئت علمی و رئیس گروه چند رسانه‌ای فرهنگستان هنر، در سه حوزه تئاتر، سینما و موسیقی است با حضور ترتیب علی منتظری، حمید دهقانپور و کاوه خورابه در فرهنگستان هنر برگزار شد.
فراهنگ **9031** 1418
انتهای پیام /*