به گزارش تبسم مهر تیم ملی والیبال ایران دی ماه سال گذشته با قهرمانی در مسابقات قاره‌ای سهمیه حضور در المپیک توکیو را کسب کرد و در مرحله گروهی المپیک با تیم‌های ژاپن، لهستان، ایتالیا، کانادا و ونزوئلا به رقابت خواهد پرداخت.
زمانی که ملی‌پوشان برای دومین بار سهمیه المپیک را کسب کردند و خود را مهیای حضور در دومین المپیک می‌کردند زمزمه به تعویق افتادن المپیک در پی شیوع ویروس کرونا به گوش رسید و در نهایت هفته گذشته کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) خبر تعویق المپیک را رسماً اعلام کرد. تعویق المپیک منجر به فسخ قرار داد سرمربی تیم ملی شد تا انتخاب سرمربی به عنوان جدیدترین چالش تیم ملی تبدیل شود.
تعویق یک سالِ المپیک
پس از کسب سهمیه المپیک ویروسی به اسم «کرونا» در جهان و کشور شیوع پیدا کرد که زندگی انسان‌ها را تحت‌الشعاع قرار داد. ورزش نیز که جدا از زندگی افراد نیست تحت تأثیر ویروس کرونا قرار گرفت و بازی‌های المپیک که بزرگ‌ترین میدان ورزشی جهان به شمار می‌رود با تعویق یک سال مواجه شد.
تعویق یک سالِ المپیک توکیو عملاً والیبال را در سکوت یک سالِ فرو برد. به دنبال تعویق المپیک توکیو فدراسیون والیبال تصمیم به فسخ قرار داد با ایگور کولاکوویچ سرمربی تیم ملی گرفت چرا که قرارداد سرمربی تا پایان المپیک 2020 بود که با توجه به تعویق یک سالِ المپیک و همچنین سرنوشت نامعلوم لیگ ملت‌ها کولاکوویچ دیگر کاری با تیم ملی نداشت.
پس از کسب سهمیه المپیک نیز انتقادات بسیاری به عملکرد سرمربی تیم ملی وارد بود که به دلیل فرصت کم باقی مانده تا المپیک قرار بود ایگور همچنان سکان دار تیم ملی تا المپیک توکیو باشد اما با شیوع ویروس کرونا و تعویق المپیک ورق برگشت تا پرونده کولاکوویچ در ایران بسته شود.
گزینه خارجی یا داخلی؟
پس از فسخ قرار داد کولاکوویچ از سوی فدراسیون این پرسش مطرح است که چه کسی هدایت تیم ملی را برعهده خواهد گرفت؟ فدراسیون والیبال با توجه به شرایط پیش آمده دو راه مقابل خود دارد. نخست انتخاب یک مربی بزرگ خارجی و یا استفاده از مربی داخلی. با توجه به پیشینه و حضور مربیان خارجی در ایران و همچنین پتانسیل ملی‌پوشان مربی خارجی باید حداقل در حد نام و شهرت ولاسکو باشد. پس از جدایی ولاسکو از تیم ملی، کولاکوویچ هدایت ملی‌پوشان را برعهده گرفت اما در مدت حضورش در ایران موفق نشد از پتانسیل والیبال ایران به خوبی استفاده کند.
هزینه هنگفت مربی تراز اول خارجی
باید دید فدراسیون می‌تواند مربی بزرگ خارجی را به خدمت گیرد که بتواند تیم ملی را در آوردگاه المپیک به خوبی هدایت کند یا خیر؟ این نکته را نیز باید مد نظر قرار داد که با توجه به نوسانات نرخ ارز حضور مربی تراز اول خارجی در والیبال ایران نیازمند مبلغ هنگفتی خواهد بود. نکته دیگر اینکه اکثر مربیان مطرح والیبال جهان درگیر تیم‌های خود و آماده سازی برای المپیک هستند. این دو مورد شاید کار را برای فدراسیون سخت کند و پیکان انتخاب را به سوی مربیان داخلی نشانه گیرد.
مربیان مطرح ایرانی
بحث مربی داخلی نیز مشکلات خاص خود را دارد. اینکه کدام مربی ایرانی بتواند در رأس کار قرار گیرد که بازیکنان از او حرف شنوی داشته باشند و اینکه کدام مربی ایرانی تجربه کافی برای حضور در میدان بزرگ المپیک را دارد. این مهم بر کسی پوشیده نیست که المپیک بزرگ‌ترین آوردگاه ورزشی جهان است و جدا از بحث فنی مسائل روانی به شدت در کسب نتایج تیم‌ها تأثیر گذار است. بنابراین مربی که در رأس کار قرار می‌گیرد باید کوله باری از تجربه داشته باشد تا بتواند تیم ملی و بازیکنان را در بهترین شرایط قرار دهد. از میان مربیان ایرانی بهروز عطایی و پیمان اکبری از جمله مربیان با تجربه ایرانی به شمار می‌روند. عطایی سال گذشته به همراه تیم جوانان برای نخستین بار بر سکوی نخست قهرمانی جوانان جهان قرار گرفت.
پیمان اکبری نیز در این سال‌ها به عنوان مربی در کنار ایگور کولاکوویچ حضور داشته است و ارتباط خوبی با بازیکنان دارد. اکبری و عطایی دو گزینه مطرح داخلی هستند که در صورت کنار رفتن گزینه خارجی شانس بیش‌تری برای هدایت تیم ملی دارند.
محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال که پس از جدایی ولاسکو تجربه عقد قرارداد با کولاکوویچ را دارد این بار باید در انتخاب سرمربی تیم ملی دقت و توجه بیش‌تری کند چرا که المپیک جای آزمون و خطا نیست و داورزنی قول قرارگیری تیم ملی در بین چهار تیم برتر المپیک توکیو را به مردم داده است.
برای رسیدن به جمع چهار تیم برتر فدراسیون والیبال باید از امروز برنامه‌ریزی خوبی ترتیب دهد و وهله نخست به دنبال جذب بهترین گزینه برای انتخاب سرمربی باشد.