چاپ

به گزارش تبسم مهر یکی از مسئولین گروه تفحص در شلمچه تعریف می‌کند: «حوالی دریاچه ماهی بودیم و یک ماه از جستجوی بی ثمرمان می گذشت و بچه ها ناراحت؛ هر کدام گوشه ای کز کرده بود و سید هم مانند دیگران با خود خلوت کرده و ناله هایش به هوا بود. با فریاد او به خود آمدیم که می گفت: نور بسیار زیبایی دیدم که تا به حال در عمرم ندیده بودم. بچه ها زود دست به کار شدند و مشغول کندن، که پیراهنی کهنه یافتند و مداومت به کندن، نتیجه اش شد پیدا کردن پیکر سالم 25 شهید که زنده به گور شده بودند. شواهد اینطور نشان می داد که آنها را پنج تا پنج تا با سیم خاردار به هم بسته و زنده در خاک کرده بودند اما پنج تایی دیگر که در گودالی جداگانه دفن شده بودند بند انگشتشان جدا شده بود. آنها زنده بودند که خاک بر رویشان ریخته شده بود و آنقدر با دستانشان خاک را کنده بودند که بند انگشت و برخی ناخن هایشان از بین رفته بود. پزشکی قانونی، شواهد ما را تأیید کرد و به این نتیجه رسید که بدنشان تقریباً سالم است و همه آثار نشان از زنده به گور شدن آنها دارد.»